Sayın Gülriz Hanım,

6.11.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, boş yere kendini üzüyorsun. Dünyanın her tarafında kıdemli olanlar, daha tecrübeli olanlar yeni girenlere karşı, tecrübesiz olanlara karşı kasım kasım kasılırlar. İstisnaları olabilir. Ama realite budur. Bunda darılacak, gücenecek ne var? Sen, onların bu haline bakıp güleceksin. Tıpkı diyeceksin baba hindi gibiler, kasılıyorlar. Sebep malum. Hemen hiçbiri bir nefis terbiyesi görmemiş. Başka türlü hareket edemezler ki. Nefislerinin oyuncağı olmaya, maskarası olmaya mahkumlar.

Değerli yavrum, onlardan sana ne? Sen önündeki işini en iyi yapmaya çalış. İşine vaktinde gel. Sabahleyin kimi görürsen “günaydın”, de, akşam kimi görürsen iyi akşamlar, de. Hepsi bu kadar yavrum. Bir gün Ankara’dan İstanbul’a bir bakan gider. “İlle” der “Neyzen Tevfiği dinleyeceğim.” der.  Rica minnet Neyzen Tevfiği getirirler. Üstad çalmaya başlar. Biraz sonra sayın bakan sıkılır. Yanındakiyle konuşmaya başlar. Onun üzerine Neyzen Tevfik derhal susar. Bakanın etrafında buluna n yağcılar “Aman,” derler, “ne yapıyorsun? Sayın bakana karşı bu davranış olur mu?” Neyzen cevap verir:

“Bezm-i neyde süfehanın saza meftun oluşu

Nazarımda su içen  eşeğe ıslık gibidir…”

İşte öyle yavrum. Eşek her yerde eşekliğini yapacak. Bundan bize ne? Tepinsinler. Anırsınlar, eşekliklerini ortaya koysunlar…

Sen benim en çok sevdiğim çocuklarımdan birisin. Seninle her zaman iftihar ettim ve edeceğim.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :