Efendim,

Son gunlerde insan ve insan davranislari uzerine cok dusunur olmustum ki bayramda sizinle olan telefon gorusmemizde bana dogrudan  insandan bahsettiniz. O an birsey diyemedim , sanki dilim tutuldu , sessiz kaldim. Sanki ben de o soylediklerinizi bekliyordum ne zamandir. Cok mutlu oldum cunku  yaklasimimin dogru oldugunu anladim. Icim sevinc ve sevgi ile doluverdi. Allah sizden razi olsun.  Dualarim hep sizinle…

Bir program seyrediyorum televizyonda. Hatta ailece son bir aydir her aksam ayni saati bekliyoruz diyebilirim. Problemleri, davranis bozukluklari olan cocuklar bir klinik psikolog ve aileleri ile birlikte bir hafta geciriyorlar. Bu sirada psikolog ailenin diger uyelerini de taniyor onlarin davranislarina bir butun olarak bakiyor ve her asamada anne ve babaya nasil davranmalari gerektigini soyluyor bazen onlara yardimci oluyor. Ilk gun, bagirip cagirarak, kavga ederek, yemek yemiyerek, yada tek basina uyumayarak, sabahlara kadar geceyi ana babasina zehir ederek gelmis olan cocuklar bir haftanin sonunda evden mutlu , gulumseyerek, sevgi dolu  ayrilip gidiyorlar. Bu bir sihir mi diyor gelen anne babalar. Kimi iki, uc , kimi alti ,yedi yildir cocuklari ile basacikamiyor… Sonra perinin sihirli degnegi degmis gibi birkac gunde heresy yoluna giriyor.

Fakat evden ayrilacaklari son gun, kendilerine eve geldikleri gunden itibaren zaman zaman cekilmis video goruntuleri seyrettirildiginde gozyaslarina boguluyorlar. Gecmisteki kendi davranislari onlari sok ediyor. Cocuklarinin davranislarindaki  bozukluklarin sebeplerini onlerinde aciliveren aynadan cok net goruyorlar.  Evet her yanlis davranis , bir yanlis doguruyor. Her kaba soz cirkin davranis , bir kaba soz olarak geri donuyor. Her asiri , limitsiz, kuralsiz sevgi bir simariklik ve miziriklik la karsilik buluyor. Her sert ve kaba haraket, siddet olarak yansiyor kendilerine…

Dikkatimi ceken bir detayi paylasmak istiyorum sizinle: Dort yasinda hayvan fobisi olan bir cocuga, heyecanini ve sinirini kontrol etmek icin , trafik lambasi metodunu ogretiyor psikolog. Heyecanlandiginda, sinirleri gerildiginde, ciglikliklar atmaya basladiginda  soruyor  simdi ne renk hissediyorsun kendini …. Cok heyecanli ve gerginse kirmizi , biraz telasli ise sari , rahat ise yesil demesi gerekiyor. Eger kirmizi ise hisleri; derin nefes alip veriyor, yavas yavas sakinlesiyor ve sonunda renk yesile donuyor. Bu teknigi uygulayarak dort yasindaki cocuk stresi, heyecani ve siniri ile basacikmayi ogrendi. Kendini kontrolu ogrendi yani. Bu bana dogrudan neyi hatirlatti biliyormusunuz. Sevgili Peygamberimizin SAV  bir ogudunu. Cok hiddetlendiginizde birsey soylemeden yada bir davranista bulunmadan once , bir an durum, derin nefes alin, ayakta iseniz oturun , oturuyorsaniz ayaga kalkin, hala hiddetiniz gecmediyse abdest alip Allah rizasi icin iki rekat namaz kilin.  Iste bu tavsiyesi gozumun onune geldi.  Iste o stres , heyecan ve hiddet ile yapilacak bir yanlis davranis boylece engellenmis oluyor. Insan kendini boylece kontrol edebiliyor, daha saglikli dusunebiliyor. Bizim sevgili Peygamberimiz bu teknigi bize 1400 yil once gostermis.

Cocuklarinin surekli kavga ettigini, soz dinlemedigini, gece uyumadigini sikayet eden annenin gecmisine bakildiginda ; onun da 12 yasinda evlatlik verildigini, hep horlandigini, sevilmedigini, 16 yasinda bir kurtulus olur umudu ile evlendigini fakat kocasindan da siddet gorunce daha 20 yasinda iken buyugu 2.5 kucugu 1 yasinda iki cocukla yapayanliz hayat mucadelesine devam ettigini goruyoruz. Hic sevilmemis , sevmeyi bilmiyor, tatli soz duymamis, tatli konusamiyor, gulmemis gulumsemeyi bilmiyor, deger gormemis kendine hic guveni yok, kendini hakir goruyor. Iste once onun bu sorunlarina egiliniyor, ona gulmek, sevmek, kizlari ile arkadas olmak ogretiliyor,  deger veriliyor… bir hafta dolmadan cocuklarindaki butun olumsuz davranislar kayboluyor, melek gibi oluyorlar ve annelerinin kucagina sevincle kosuyorlar.

Bazen de asiri  ve limitsiz sevgi baslibasina sorun oluyor. Her istedigine evet denen cocuk yemek yemiyor, arkadaslariyla gecinemiyor, yataginda uyumuyor. Annenin gecmisine bakildiginda kanser oldugunu, olum korkusu ile cocuguna hic hayir demedigini, her istedigini yaptigini goruyoruz. Once annenin olum korkusu ile basacikmasi saglaniyor , sonar cocuguna hayir demeyi ogreniyor, bir bakiyorsunuz cocuk onune konani yiyiyor, arkadaslari ile kavgasiz oynuyor, gece kendi yataginda uyuyor.

Cok net bir sekilde goruluyor ki her bir olumsuzlugun ardinda bir yanlis davranis var. O nedenle  insanlari pesinen yargilamak yanlis.  Biz once kendimizi duzeltecegiz. Kendimiz dogru davranacagiz ki onlara da hatalarini farkedebilme sansini verebilelim. Kotu huylarin temelinde genetikten once butun yasam boyu suregelen etkilesimler var. Onun icin cok sey beklemeyelim insanlardan. Onlardan mukemmel olmalarini istemeyelim.  O zaman hayal kirikliklarimiz da az olur. Biz kendi ofkemizi kontrol altina alalim, yumusak huylu, tatli sozlu, sevgi dolu, gerektiginde hayir diyebilen, kendi dogrularindan sapmayan, iyi ornek olan insanlar olalim, birakalim sonrasi kendiliginden gelir.  Mesele aynaya baktiginda kendini gormek degil kendine baktiginda aynayi gorebilmekte…

Evet son zamanlarda yine daha cok insan ile ilgili dusunceler icindeyim. Ben artik hayal kirikligina ugramiyorum cunku artik karsimdakilerden cok fazla sey beklemiyorum. Kosulsuz seviyorum yaradilani yaradandan oturu.  Rahmetli kardescigimin dedigi gibi : … Bir tek kisi gulmese icten, hep maske altindan baksa yuzler umrumda bile degil, ne taninmak amacim, ne de istenmek… Verdigim kadarini bile almak istemiyorum. Bana degnegi verene , korluk edip vurmuyorum ya gerisin geriye. Gulden ne koku istiyorum ne de sarki bulbulden . Hirslar sadelikte erirken, kim tahmin ederdi ki en kompleks olanin en sadenin ardinda bekledigini, sonsuzun hicligin gozunden gulumsedigini…

Saygi ve hurmet ile ellerinizden opuyorum.

Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai

www.ozdencicek.com

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :