Değerli Hocam,

Size ve tüm gönül dostlarına kucak dolusu sevgiler, saygılar...

Bugün öğlen saatinde kızımın anaokulunda toplantıya katıldım. Kızımın anaokulu Sıhhiye'deki Sağlık Sokağa çok yakın. Şöyle yürüyeyim de belki Ayten Anne'nin penceresini kuşları görürüm dedim. Ancak birden yağmur hızlandı. Yanımda da şemsiye yok inşallah başka zaman diyerek, bir taksiye binip işe geldim.

İşe gelince birden çok acıktığımı hissettim. Öğlen yemeğinde yiyemeyip acıkınca yerim ya da kuşlara veririm diye yanıma aldığım ekmek aklıma geldi. Peçeteye sardığım ekmeği çayın yanında yemek için çekmeceden çıkardım. Baktım ki camın önünde bir kumru. Hemen camı açıp yarısını ona böldüm verdim. Kalan yarısını da çayın yanında yedim. Sonra tekrar camın içine baktım. Kuş gitmiş ve hiç ekmek parçası bırakmamıştı. Hepsini yemişti. Düşündüm. O kuş acıktı ve Allah o kuşu benim pencereme gönderdi. Bana kuşu gösterip, gönlüme ekmeği paylaşma duygusunu verdi. Rabbimin sonsuz rahmeti ile kuş da ben de mutlu olmuştuk. Açlığımızı gidermiştik. Ey yerleri ve gökleri yaratan güzel Allah’ım. Sen ne büyük ne yücesin. Hepimizi, her yaptığımızı en ince ayrıntısına kadar görürsün ve bilirsin. Sana ne kadar şükretsek azdır Rabbim. Bizleri verdiğin nimetlere layık eyle. Amin.

Değerli Hocam, gül ellerinizden öpüyor en kısa zamanda görüşebilmeyi diliyorum.

Bu arada sevgili İlknur Hanım'a da acil şifalar dilerim. Allah hepimize sağlık dolu günler nasip etsin inşallah.

Sevgiler, saygılar...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :