Sayın Gül Uçar,

17.11.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, pencerene gelen kuşla ekmeğini bölüşmen beni çok duygulandırdı. Gözlerim yaşardı. Ne kadar güzel bir hareket. Keşke hepimiz bir birimizin sevincini, ıstırabını, mutluluğunu gözyaşını böyle paylaşabilsek. Ne yazık ki insanlar günden güne katılaşıyor, duygusuzlaşıyor, her gün biraz daha artan bir egoizm içinde hayatı kendilerine de başkalarına da zehir ediyorlar. Oysa tek istisna olmadan hepimizin hayattan beklediğimiz biraz sevgi, biraz ilgi,biraz dostluk değil mi bunu bile birbirimize çok görüyoruz.

O zaman boynumuz bükülüyor, başımız önümüzde, sessizce ağlıyoruz.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :