Sayın “Bekleyiş”,

25.11.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, kusura bakma sen kendi dünyanı kuramamışsın. Sana ne kardeşinden? Sana ne eniştenden? Lütfen bu ilkel, basit, çocukça kırgınlıkları bırak. Yeryüzündeki bütün insanlar için ve kardeşin için de hayır dua et. İyilikle ve güzellikler dile. Sevgili yavrum, kimse bizi sevmeye mecbur değil. Kimse bizimle ilgilenmek zorunda değil. Eğer sende bir değer varsa uçsuz bucaksız ormanlarda bir ağacın arkasına saklansan bile insanlar sana gelir arar bulurlar. Mesele burada yavrum. Sen, kendi kendini var etmeye çalış. Mısrî Niyazi gibi düşünsene:

“Ben sanırdım halk içinde hiç bana yar kalmamış

Ben, beni terk eyledim, gördüm ki ağyar kalmamış”

Sevgili yavrum, lütfen bu maili çok oku. Milyonlarca kitabın özeti bu mailde. Unutma ki bizim sitemiz kâinatın en muhteşem sitesi. İnsanlık, efendilik, güzellik, mutluluk bu sitede. İsteyen gülüp geçsin. Bizim onlara söyleyecek bir sözümüz yok.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :