Değerli efendim.

Bir düşüncemi sizinle paylaşmak ve sizinle fikir alışverişinde bulunmak üzere kıymetli vaktinizden biraz çalacağım. Hafta sonu bir arkadaşımla yaşamımız hakkında sohbet ederken birden şunu farkettim: Aslında biz daha doğrusu ben hiç bir şeyin tam olarak şükrünü eda edemiyorum ve mevcut nimetlerin farkında değilim. Bir kaç zaman önce belki de benim için güzel bir hayalden ibaret olan her şeyi Rabbim bana nasip etmiş fakat ben çok çabuk alışmışım bu nimetlerin mevcudiyetine. Son zamanlarda hiç bir şey beni mutlu etmez oldu. Şekvaperest biri oldum çıktım ve şunu anladım ki nefsim çok nankör ve doyumsuz. Galiba tam anlamıyla mutlu olmak imkansız şu kısacık yaşamımda. Aslında bir çok şeyi bildiğini zannediyor insan ama bilmekle fiiliyata geçirmek birbirine çok ters düşüyor. Yeniden silkinmem ve biraz olsun kendime gelmem adına bana ne tavsiye buyurursunuz? Sizce mevcut nimetlerin şükrünü eda etmek için ne yapmalı insan? Ellerinizden hürmetle öperim muhterem efendim. 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :