Efendim,

Rahatsiz oldugunuzu sizden gelenler sayfasinda okudum. Allah bir an once sifalar versin diyorum. Dualarimiz her zaman sizinle. Rana annemizi de unutmuyor her zaman rahmetle aniyoruz. Bu gunlerde kitabini yeniden elime aldim. Bazi bolumleri tekrar , tekrar okumak cok hosuma gidiyor. Bazen rastgele actigim bir sayfada okuduklarim sanki o icinde bulundugum ruh halini yansitiyormus gibi geliyor.
Allah mekanini cennet etsin insallah.

Bu gunlerde dedim ya insan davranislari uzerinde duruyorum, Rana annenin gunlugu muhtesem bir kaynak. Oyle guzel saptamalari var ki, yalin, acik ve ozet.
En hayran oldugum yon ise her olaydan kendine olumlu bir ders cikarmasi.

Asil olan da o degil mi. Olaylar nasil meydana gelirse gelsin, “ah” la “of”la ,”vah”la gecirecek zamanimiz yok . Her seyin ozunu gercegini, sebebini yakalayip dersimizi almaliyiz degil mi?

Bir baska husus da Rana annem hep sohbetlerde Allah kelami edilsin istermis. Hic bosa zaman gecirmek , findik kabugunu doldurmayacak konularda konusmaktan hoslanmazmis. Bu ne kadar onemli , simdilerde biz de idrak ediyoruz.

Zaten eger sohbetlerde dikkatli olup da Allah kelami edilmezse bir sure sonra olay sohbet olmaktan cikip zaman kaybina donusuyor. Hatta Allah muhafaza baskalari hakkinda gorus beyan etmeye kadar variyor ki bu en tehlikelisi.. Insan bu noktada kolaylikla nefsine yenilebiliyor. Cok cok dikkatli olmak gerekiyor.

Bir kimsede hata ya da noksan, ayip veya kusur olabilir. Biz boyle birsey gordugumuzde once kendimizi yoklamaliyiz degil mi? Ayni hata ya da noksani kendimizde bulup gorebiliriz. Eger biz su an itibari ile bu hatayi yapmadiysak da ona benzer yada degil, hic mi hatali bir davranisimiz olmadi.? Ya da yarin, bir gaflet aninda ayni hatayi yapmiyacagimizi kim garanti edebilir? Bizim de eksiklerimiz zaaflarimiz yok mu? Bir Hadis-I Serif te buyuruyor ki “ Bir mumin , diger bir mumin kardesinde gordugu bir ayiptan oturu onu kinarsa, kinayan o kinadigi ayibi islemeden can vermez” Buna gore ; Eger biz bir insanin kabahatini gorur , onu ayiplar, kabahatini ortup gizleyecegimiz yerde aciklar giybetini edersek o anda bizden daha cirkin huylu kimse yok demektir.

Biz ancak kendimizi daha da asagi bilip zamanimizi baskalarinin hatalarini arastirmak yerine kendimizi duzeltmek, ogrenmek, dosdogru bir insan olmak icin harcamaliyiz. Tevazu sahibi olmaliyiz. Bos sohbetler ve luzumsuz isler yerine Rahmetli Rana annem gibi esyanin hakikatini ogrenebilmek icin caba harcamaliyiz.

Saygi ve hurmetle ellerinizden opuyorum

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :