Sayın “Sevgi Çiçeği”,

13.12.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, öyle günler yaşıyoruz ki nasıl oluyor da çıldırmıyoruz, nasıl oluyor da yaşayabiliyoruz? Bir avuç insan memleketin maddi, manevi değerleriyle oynuyor, yakıyor, yıkıyor, öldürüyor, yok ediyor. Acaba hiç düşündük mü, bir belediye otobüsü bu gariban millete kaç milyara mal oluyor? Bir kendini bilmez çıkıyor, o milyarlarca liraya alınan otobüsü cayır cayır yakıyor, yetmiş üç milyonun gözü önünde. Herkes sessiz, herkes tıpkı bir sinema seyircisi gibi bu vahşeti seyrediyor. Aman Yarabbi. Hayatta her şey olur, bu olmaz. Biz çocukken derlerdi ki bir polisin, bir subayın bir düğmesini koparmak cinayet suçudur. O kimse cinayeyt suçuyla yargılanır. Akşam televizyonda gördüklerimiz, o sonsuz cam kırıkları bir insanı çıldırtmaya yeter. Hani bu memleketin sahibi? Taşlanmadık bir orduevleri kalmıştı. Ne yazık ki o da oldu. Geçen gün polisler linç ediliyordu. Bunların karşısında güvenlik güçlerimiz eli kolu bağlı, sadece seyirci durumunda. Biz ilkokuldaydık. Rusya Finlandiya’ya dedi ki “Biz yüz seksen milyonuz siz beş milyonsunuz. Bize teslim olun, yoksa sizi mahvederiz.” Finlandiya dedi ki “Bizim için vatan toprağı, bayrak, her şeyin üstündedir. Erkekseniz gelin.” Rusya, dev gibi tanklarla Finlandiya’ya girdi. Önüne geleni yakıp, yıkıyordu. Onun üzerine Finlandiya’lılar, kadın erkek ölümü göze alıp tankların üstüne çıktılar. Hava borularından içeriye bomba attılar. O dev gibi tanklar parça parça oldular. Rusya mağlubiyeti kabul etti. Geri çekildi.

İnsanlık tarihinde Hazret-i Adem’den beri böyle bir vahşet ne görüldü ne işitildi. Bu durumda temiz, dürüst, vatansever, bayrağına saygılı, toprağına saygılı insanlar nasıl huzurlu olabilir, nasıl mutlu olabilir, nasıl sükunetle düşünebilir? Şu anda gecenin üçü. Ve ben yetmiş altı yaşındaki şu naçiz ihtiyar hıçkıra hıçkıra ağlıyor, bir türlü bu seyirci kalışı ondan sonra da birtakım insanların demokrasi nutku çekmelerini bir türlü izah edemiyorum. Aklım almıyor, hafsalam almıyor. Allah’ım Sen bizim yardımcımız ol. Aklımıza Sen mukayyet ol Yarabbi. Bizlere bu ıstırabı çektirenleri Sana havale ediyorum. Sen bilirsin Yarabbi.

Değerli yavrum, bu insanlık tarihinde bir örneği görülmemiş vahşet karşısında sana ne mutlu ki muntazam namazlarını kılabiliyorsun. Allah senden razı olsun. Artık kabul edildi mi edilmedi mi diye düşünmek kusura bakma ama pek doğru bir hareket değil. Namazlarına devam et yavrum ve memleketimizin sulha, sükuna erişmesi için bol bol dua et. Hepimiz dua edelim. Taşlar bağlanmış, ama köpekler sokaklarda, bütün azgınlığyla, bütün çılgınlığıyla, bütün şerefsizliğiyle, bütün namussuzluğuyla havlıyorlar. Ey tarihçiler, ey demokrasi nutku atanlar bütün insanlık tarihinde bunun bir örneği görüldüyse lütfen gösterin. Gösterin ki şu biçare ihtiyar çıldırmadan son nefsini iman ile verebilsin.

Değerli yavrum, seni seviyor, sana saygı duyuyor, seninle iftihar ediyorum. Allah feyzini artırsın.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :