Sevgili Canım Hocam,

Sevginin hayatımızda ne kadar önemli olduğunu yaşadığım bir olayla aktarmak istiyorum...

Aslında sizin de söylediğiniz gibi, dünyaya geldiğimiz andan itibaren o sonsuz sevginin arayışı içinde değil miyiz?

Canım Hocam, bundan 6 ay önce işim dolayısı ile evden 2 ay gibi bir süre uzak kalmıştım...

Evdeki çiçeklerimden bir tanesi tamamen solmuş toprağı kurumuş yaprakları dökülmüş kökünden çıkmış adeta ölmüş gibi idi.....

Oysa ki yardımcım ben evde olmadığım zamanlarda gelip onlarla ilgileniyor, buna rağmen solmuş.....Çok sevdiğim bir çiçekti, hemen bitkilerden anlayan Birkaç kişiye gösterdim,, fakat söyledikleri şey,, imkansız artık bu çiçek ölmüş yapılıcak bir şey yok,, sen iyisimi at bunu...

Çok üzüldüm fakat hayır, o iyi olucak, sadece sevgisizlikten küsmüş dedim kendi kendime....

Ve o günden itibaren her gün sabah akşam çiçekle konuştum kucakladım öptüm sevdim, sadece zaman zaman su verdim hepsi bu.......

1 ay sonra çiçek canlanmaya sağından solundan yeni filizler vermeye başladı, 2 ay sonra tamamen yeşillendi büyüdü...... Şu anda ise öldü dedikleri çiçek küçük bir ağaç gibi oldu,, yemyeşil pırıl pırıl canlı ve sağlıklı.......

Bu bana öyle bir ders verdiki,, ona her baktığımda gözlerim doluyor, yüreğim titriyor nasılda bu günlük hayatın koşuşturması içinde en önemli şeyleri unutuyoruz dalıp gidiyoruz......

Oysaki hepimizin içinde sonsuz bir sevgi deryası var, verdikçe çoğalan etrafa ışıl ışıl yayılan artarak geri gelen sonsuz bir sevgi deryası......

Canım Hocam,,, yıllardır vermeye öğretmeye çalıştığınız bu değil mi,,,,,

Allah inşallah sizlere layık olmayı, layıki ile anlamayı nasip etsin..

Müsadenizle sözlerimi şu kısa şiirle bitirmek istiyorum.

Saygı ve sonsuz sevgilerimle...

"Aşk beni arif etti

İnceltti zarif etti

Aşk nedir bilmez idim

İçerim tarif etti."

Antalya dan

-------------------------

Kızınız, öğrenciniz

Oya Demirel

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :