Sayın Oya Demirel,

21.12.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, hayatın özü, varoluşun en kıymetli hazinesi olan sevgiye ne güzel bir örnek vermişsin. Seni tebrik ediyorum. Gerçekten hayatta her şey sevgiye bağlı. Sevginin olmadığı yerde hiçbir şey yok. Günümüz insanları, sözümona çağdaş, sözümona modern iskeletler, mumyalar, paraya, mevki, makama , rütbeye, şan, şöhret, debdebe, saltanata tapıyorlar da ne oluyor, hepsi mutsuz, hepsi huzursuz, hepsi sıkıntıda, hepsi bunalımda, hepsi acınacak halde. İnsanı insan eden, yücelten, Allah’a götüren sevgiden başka nedir? Bugün şöyle çevremize bir bakalım. Acaba bir sevgiyi bütün temizliğiyle, bütün asaletiyle yaşayan kaç kişi var? Siz, bir insana sevgi gösteriyorsunuz, saygı gösteriyorsunuz, ilgi gösteriyorsunuz. Ama karşı taraf bunu anlamamakta, bu muhteşem güzelliği hissetmemekte inatla direniyor. Size inanmıyor. Çünkü kendisi bir sevgiyi yaşamıyor ki size inansın. Günümüz hep böyle zavallı yaratıklarla dolu. Ne diyelim...

Sevgili yavrum, biz çevremizdeki bu yürüyen cesetlere hiç aldırış etmeyelim. Sevelim, daha çok sevelim, daha çok sevelim. Sevgimizin içine bütün insanları, bütün hayvanları, bütün bitkileri, bütün eşyayı alalım. Onları Muhammedi bir aşkla kucaklayalım. İşte o zaman dünyaya gelişimizin, varoluşumuzun bir hikmeti, bir anlamı, bir güzelliği olacak. İşte o zaman biz de Yunus gibi “Sevdiğimi demez isem sevgi derdi boğar beni.” diyeceğiz, “Aşk gelicek cümle eksikler biter.” diyeceğiz...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :