Değerli Hocam,

Size ve tüm gönül dostlarına sevgi ve selamlarımı sunarım.

Bugün Ankara'da güzel, güneşli bir sabah var. Güneşi görünce insan kendini daha bir enerjik hissediyor. Çok şükür Allah'a.

Sevgili Hocam, dün akşam bir şey kafama dank etti. Yani bir şeyi daha iyi idrak ettim. İdrak ettiğim konu insanın kendi kendine zaman ayırması ile alakalı. Kendime döndüm baktım da sürekli bir şeylere yetişmeye ya da bir şeyler yetiştirmeye çalışıyorum. Elimde küçük bir not kağıdı, yapılması gereken işler listesi; bir yandan işleniyor bir yandan tamamladığım işin üstüne bir çizik atıyorum. Mutfağı düzenle, çiçekleri sula, çamaşırları as, Ceren'e kitap oku, ertesi günün kıyafetlerini hazırla şeklinde liste uzayıp gidiyor. Bu tempo sabah yataktan kalkmam ile başlıyor, işyerinde devam ediyor (küçük not kağıtlarım işyerinde de mevcut tabii) ve gece 12.00'ye kadar devam ediyor.

Farkettim de kendime zaman ayırmayı ihmal edince, içeride bir şeyler beni huzursuz ediyor. Sinirlerim geriliyor, önümdeki işi keyifle yapamıyorum, kendimi veremiyorum. Kızımla en sevdiğim kitap okuma faaliyetinde bile okurken sesimin gerginleştiğini farkettim. Bunun üzerine kendime bir dur, yavaşla ve sakinleş dedim. Yapmak istediğin özel işlerini kitap okumak, ud çalmak, örgü örmek gibi hep erteliyorsun ve ömür böyle akıp geçiyor. Bunları yapamamak da sende bir gerginlik oluşturuyor. Kendime söz verdim. Bundan böyle ne kadar çok işim olursa olsun günde bir saati sadece kendime ayırmaya karar verdim. Dün akşam kaç senedir elime almadığım udumu aldım. Bir saat çalıştım. İçim ışıdı. Bir tatlı enerji geldi. Sonra da yapmam gereken diğer işleri de çok şükür tamamladım. 

Değerli Hocam, insanın kendine zaman ayırması konusu hep konuşulur, bahsedilir. Ama bunu insanın ta içinde çok derinde hissetmesi bambaşka bir olay. Bu bir lüks değil. Bu bir özüne dönme, sanki özündeki durgun sularda dinlenme. Ben hissettiğimi ve anlayabildiğimi ancak bu kadar ifade edebiliyorum. Siz işin aslını bizden çok daha iyi biliyor ve anlıyorsunuz. Rabbim nasip ederse bundan böyle ud çalmak, örgü örmek benim için başkalarının dediği gibi hobiden çok öte. Her notaya basarken gösterilecek dikkat ve özen, ya da her ilmekteki dikkat ve özen inanıyorum ki Hak'kı arayış olacak. İnşallah nefsi aradan çıkarıp, Rabbimin güzelliklerini seyretmek bana da nasip olur. Dualarınızı eksik etmeyin lütfen.

Bu sabah Aynur Gülşen Hanımın "Kendine Zaman Ayırmak" konulu sunumunu okumak da güzel bir tevafuk oldu. Kendisine teşekkür ediyorum.

Size ve tüm gönül dostlarına güzel, aydınlık bir gün dilerim.

Allah'a emanet olun.

Gül Uçar