Sayın Ayla Belen,

27.12.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, yeni gelen mailin beni çok sevindirdi, çok mutlu etti. Çünkü seni çok özlemiştim. Sağlık haberlerin bana müjdelerin en büyüğü gibi geldi. İlknur Hanım için söylemiş olduğun öneriyi inşallah o da benimser, uygulamaya koyar. Allah ona da acil şifalar versin. Onun için de her gün dua ediyorum.

Değerli yavrum, gerçekten merhum Rana Hanım’la kırk dört yıl yaşadığım aşk sade yüzyılın değil, yüzyılların aşkı idi. İkimiz de inanılmaz güzellikte bir sevgiyi kırk dört yıl kana kana yaşadık. Bir kere birbirimizi kırmadık. Bir kere münakaşa etmedik. Bu süre içinde Rana Hanım’ın dilinden bir tek kaba, incitici, argo kelime bile çıkmadı. Sanki konuşmadan anlaşıyorduk. Birbirimizin düşüncelerini konuşmadan okuyorduk. Allah gani gani rahmet eylesin. Nur içinde yatsın. Allah’ın rahmeti, Peygamberin şefaati üzerine olsun. İnşallah mana aleminde de beraber oluruz.

Sevgili yavrum, görüşlerinde tamamen haklısın. Ne yazık ki günümüzde bir bağırma modası var. Yılmaz Erdoğan’ın ve talebelerinin “Çok Güzel Hareketler Bunlar” diye bir programı var. Güya mizah. Gençler Yılmaz Erdoğan tarafından var güçleriyle bağıra bağıra konuşturuluyor. Ne kadar yanlış. Ben gençliğimde Muammer Karaca’nın bütün piyeslerine giderdim. Ne Muammer Karaca, ne Muzaffer Hepgüler, ne Toto Karaca bir kere dahi bağırmadılar. Normal konuşma sesiyle esprilerini yaparlardı. Kahramanlık şiiri okumak, avazı çıktığı kadar bağırmak mıdır? Çocuklara küçük yaşta usulü dairesinde diksiyon dersleri versek, onlara şiir okumasını öğretsek iyi olmaz mı? Sanırım onların tertemiz ruhları, milli duyguları, milli heyecanları böylelikle daha güzel benimser, daha iyi yaşarlar.

Beni son derece mutlu edecek yeni maillerini bekliyor, sana, Kayhan Beye ve sevgili doktorumuza en derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :