B.R.R.

Çok sevdiğim Büyüğüm,

Müsaadenizle; Kenan Rıfai Hz.lerinden:

Sakın bir kimseye bir fenalık yapınca sevinme, memnun olma; çünkü bu suretle sen kendini aldatmış oluyorsun.

Zaman-ı saadette birisi Müslüman olmuş. Resulullah, sahabeden bir zata: Buna Kur’an okut demişler. Daha ilk sahifelerde  “Zerre kadar hayır işleyen hayır görür, zerre kadar şer işleyen şer görür”* ayet-i kerimesine gelince Müslüman olan zat, daha ileri gidemeyeceğini söyleyerek hatme devamdan imtina etmiş. Sahabeden olan zat her ne kadar Resulullah’ın emrini yerine getirmek için ısrarda bulunmuşsa da okutmaya muvaffak olamamış.

Bunun üzerine Resulullah’a şikayette bulunmuş. “Onu buraya getirin!” demişler. Her ikisi de huzura gelince niçin okumak istemediğini sormuşlar; adam:

-Aman ya Resulullah, ben bunun manasını kendime hal edineyim bana yeter, demiş. Resulullah: “Bırak onu, fazla okusun da ne  yapsın, bu adam fakih oldu, ulemadan oldu!” demişler.

İşte şunu iyice biliniz ki hiçbir şey kaybolmaz ve sebepsiz de size bir şey zahmet vermez.

*Zilzal Suresi, 7-8.ayetler: “Femen ya’mel miskale zerretin hayren yerahu. Ve men ya’mel miskale zerretin şerran yerahu.”

Hürmetle Ellerinizden öperim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :