Sevgili babam ve gönül dostlarına hayırlı günler temennisiyle.

Üç sene önceki yaptığım umre ziyaretimde başımdan geçen ve beni şaşırtan olaylardan birisini yüksek müsaadelerinizle siz saygı değer büyüğüm babam ve gönül dostlarımla paylaşmak istiyorum. İnşaallah umresi kabul olanlardan olabilmeyi ümid ediyorum. Bir gün gece yarısı arkadaşımın uyandırma telefonuyla gözümü açtım. Gerçi yarı uyanık vaziyetteydim. Orada bulunduğum süre zarfında neredeyse uyumamaya çalışıyordum, her gece olduğu gibi. Çünkü hemen hemen her gece aynı saatlerde ibadet için kalkıyorduk. O gece de otelin lobisinde arkadaşım Fatma ile buluştuktan sonra Medine deki Peygamber S.A.V efendimizin kutsal mezarının olduğu caminin avlusuna gittik. Ziyaret ve biraz ibadetten sonra sabah namazı için abdestlerimizi yenilemek üzere avluda tuvalet arayışına girdik. Caminin avlusunda bir oraya bir buraya koşuşturmaya başladık. Zaman daralıyordu civardaki kutsal yerleri ziyaret etmek için arkadaşlarımızla belli bir saatte belli bir noktada olmak zorundaydık. Kol kola girmiş acele ve telaşlı gözlerle her ikimizde bir işaret bir ok arıyorduk ki caminin avlusunda uçarak ikimizin arasına bir şeyin konduğunu gördük. O sırada arkadaşım kuşu ürkütmemek için susmam gerektiğini işaret etti. Her ikimiz de konuşmadan göz temasıyla ve şaşkın gözlerle hemen bir yana doğru yöneldik biraz yürüdük ,görevliye tam soracakken, kuş ikimizin arasındaki konduğu yerden uçmaya başladı. Görevliye sorduğumuzda ise aldığımız cevap kuşun uçtuğu yön oldu. O anda ikimizde inanılmaz, anlatılmaz bir duygu akımıyla birbirimize bakakaldık. Şüphesiz açıklaması ortadaydı. Bu bizim yön/yol göstericimiz Hüd hüd kuşuydu. Hüd hüd kuşunun tarihte “Hz. Süleyman”a Ya Nebiyüllah beni de yanına al... Ne olursun, benim gözlerim hepinizden daha ziyade görmek yeteneğine sahiptir.. Hatta gökte uçarken yerin ne kadar derinliğinde su var görürüm...Size haber veririm. Askerleriniz susuz kalmaz..” dediğini daha sonraları bir yerlerde okudum. Evet bizim için o özelliğini gösterip yardımcımız olmuştu. Rabbim bir şeyler yapabilmek için koşuşturan iki zavallı kulunu görünce imdadımıza yetişmişti diye şimdi düşünebiliyorum. Rehberimizi yollayarak. Artık nasıl ve niye gönderilmiş olabileceği de bizim gerçeğimiz ve inancımız oldu. Şükürler olsun RABBİME.

Hürmetle ellerinizden öpüyor, saygılarımı sunuyor, kısacık da olsa bunu yorumlarsanız beni sonsuz mutlu etmiş olacaksınız. Allah size sağlıklı uzun ömürler versin, bizlere de ışığınızdan yararlanabilmeyi nasip etsin.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :