Çok Muhterem Efendim,

Hürmetle ellerinizden öpüyor, Sizi ve tüm gönül dostlarınızı saygı ile selamlıyorum. Şükürler olsun ki, her gün sitenize kabul ediliyoruz, bu davet ve kavuşma için en içten teşekkürlerinizi lütfen kabul ediniz. Zannediyorum herkes hemfikir olacaktır; ne zaman bir sorumuz, ya da dillendiremediğimiz sorunumuz olsa, cevabını hiç ama hiç zaman kaybetmeden burada bulabiliyoruz. Burada duyduklarımızı, okuduklarımızı öğrenmek, ve sonra öğrendiklerimizi hayatımıza tatbik edebilmek nasibolur inşallah...

Efendim, özlem konusunda düşüncelerinizi merak ediyorum. Türk Dil Kurumu özlem için "Bir kimseyi veya bir şeyi görme, kavuşma isteği, hasret, tahassür" diyor. Ancak insan yanıbaşındaki, gördüğü, konuştuğu birine de aynı an içinde pek ala özlem duyabiliyor. Hem de öyle yakıcı, kavurucu bir özlem ki... Bu özlem nasıl bir duygudur Efendim, lutfeder bizi aydınlatabilir misiniz?

Efendim, bu arada, bebeğimiz 5 aylık olmak üzere, hareketlenmeleri, tepkileri, çevreyi gözlemlemeleri her geçen gün artıyor, Sizin işaretinizle televizyon ve gazeteleri hayatımızdan çıkartmıştık. Mayıs ayından bu yana evimizde televizyon bir kez bile açılmadı. Bebeğimizin bu sürecinde, hasretle beklediğimiz dualarınız yanında, yeni tavsiyeleriniz/işaretleriniz olabilir mi? 

Yüce Rabbimiz bizi mallarına ve evlatlarına tapanlardan eylemesin, hayırlı evlatlar yetiştirmeyi bizlere nasibeylesin... En içten duygularımla ellerinizden tekrar tekrar öpüyorum.   

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :