Değerli Büyüğü'müz;

Yıllardır, fırsat buldukça televizyon aracılığı ile sizi büyük bir ilgi ve hayranlıkla sizi takip ettim. Allah sizden razı olsun. Bize örnek olup,yol gösterdiğiniz için. Ben kendimi iyi bir insan olma yolunda yetiştirmeye çalışıyorum, hatta çalışıyordum diyim. Yaşadığım bazı tahlihsizlikler beni çok üzdü ve bedenen yorgun düşürdü. Bir kamu kurumunda iyi bir pozisyonda çalışıyorum hamdolsun,evliyim ve iki çocuğum var . Lise ve üniversite yıllarında namazımı düzenli kıldım, çok büyük öğrenme aşkı vardı içimde çok yönlü okur araştırırdım.Ama şimdi özellikle de iş hayatından sonra okumayı yavaş yavaş da namaz kılmayı bıraktım. Evlendikten sonra da sorumluluklarım daha da arttı ve özellikle de kayınvalidemin beklentileri... Beni hiç bir zaman çalışan kadın gözüyle görmedi, lider ruhlu bir kadın beni sürekli bastırmaya çalışıyor, fikirlerime asla önem vermez, hep bir zan içerisinde. Kendimi çok kötü hissediyorum kimseye kaba davranmak, terbiyesizlik yapmak tabiatımda yok, hem Allah rızası için hem de yuvamın huzuru için elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama yine de bir memnuniyetsizlik... Kışları yakıt vermemek için biz de kalıyorlar, aynı zamanda büyük oğluma bakıyor, bakıcı da var evde o da çok şikayetçi, çocuğun herşeyini ona yaptırıyormuş, akşamları eve geldiğimde hiç kimse yorulmuş gözüyle bakmıyor hizmet bekliyor. Saygılı oldukça beklenti de artıyor.

Ben hayatımı düzene nasıl koyabilirim, kıymet bilmeyen insanlara hala bir şey yapmaya devam etmek doğrumudur,içimdeki aşkın, incelik hissinin kaybolmasından korkuyorum buna nasıl koruyabilirim, bir de en önemlisi  bahsettiğim gibi hem bedensel,hem zihinsel  yorgunluk, ayrıca iş yerinde bayan olarak abdest alma ve namaz kılamamak  beni namazlarımdan, manevi iklimlerden alıkoyuyor, bu hali nasıl terk edebilirim.

Eğer bana cevap  yazarsanız çok memnun olurum. Allah'a emanet olun. Saygılarımla...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :