Saygıdeğer Büyüğüm;

Yaşadığım dünyalık bir konuda sizin tavsiyelerinize ihtiyaç duyduğum için bu sorunumu anlatma gereği hissettim. ''Çalıştığım ortamda uyuşamadığımı hissettiğim bir kişi var.Kendimi her ne kadar işe vermeye çalıştıysam ve anlaşamadığım insanın tavırlarını umursamamaya çalıştıysam da yinede zaman zaman sinirlerimi yıprattım.Ben haklıyım yada haksız yada o kişi haklı yada haksız. Sadece azimliydim işimde başarılı olmak istiyordum. Herkes beni tepesine çıkarsın da demiyorum tabiiki.. Biraz banada görev verilsin istedim yada sorulsun. Müdür herkesten ortak birşey istediği zaman bizlerede fırsat bırakmadan o kişinin kendini ön plana atmaya çalışması bendeki çalışma azmini sıfıra indirdi git gide. Neredeyse her konu o kişiye sorulur olduğunu hissettiğim için tüm övgüler ona yapıldığı için çalışma azmim sıfıra indi. (tabiiki dünyalık mesele sonuçta, olduğu yerde kaldı işte diyorum bazende çalışma azmim sfıra iniyor biz burda neciyiz diye). Gurup çalışması varsa amirler varken kendini amir hissedip komut veren bir insan modelinin olduğu bir ortamda onca sene okumuşluğum hiç gibi geliyor. Dışlanmış hissettim kendimi.Benim çığlığım sadece daha işe yarar şeyler yapmama fırsat verilmesini istememdi. Ve  günden güne o kişiye gösterilen samimi davranışlar beni huzursuz etmeye başladı. İnanın hocam ben o kişiyi kıskanmıyorum inanın. sadece işi her yönüyle öğrenmeye çalışmaktı amacım. başkalarının kendisinin üzerine düşmesini fırsat bilerek ortamda oluşan kaprisler ve rekabet istemiyordum hiçbir şekilde. Bu durum ister istemez beni gerginleştiriyordu. Artık ortamda öyle bir gerginlik vardıki biri bende öğreneyim bana da anlatır mısın denildiği zaman tamam ben yaparım diye geçiştirmeye çalışan bir insan tavrı hissediyordum. Cesaret edemediğim için hiçbişey soramıyordum bile. En sonunda müdür ile konuştum. İsim vemeden konuştum. ''Başka birime geçmek istediğimi beyan ettim. Sebebini sordu ısrarla. sadece daha iyi şeyler yapmak istiyorum. Burda kendimi huzursuz ve mutsuz hissediyorum dedim. neden açıkça söylersen iyi oılur dedi. Bende 'birinin yada birilerinin herşeye atlaması, bize de işlerle ilgili olarak söz hakkı verilmesi ve gurupsak gurup olarak çalışılması gerektiği yönünde söylemde bulundum. departman değiştirmek istediğimi ve mutsuz ve huzursuz olduğumu söyledim. Beni başarılı olarak gördüğünü ve bu kararımın üstünde düşünmem gerektiğini söyledi. Ertesi gün kararımı sordu. Kararım kesin dedim.

Hocam eminim uyşamadığım o insan da böyle olmasını istemezdi. O da iyi bir insan.O da azimli ve ben de. Elimizden gelenin en iyisini yapmak istiyoruz. Hocam sağlığınıza her zaman duacıyım. Bana bu yaptıklarım konusunda nasıl bir tavsiyede bulunursunuz? 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :