Saygıdeğer Hocam...

Dünkü konferansınıza katılmak nasip oldu çok şükür. Sonraki sohbette de bulunduk. Başta siz olmak üzere Çiğdem hanım, Fatmagül hanım, Nermin hanım, Vahap bey ve bütün gönül dostlarına saygılar.

Hocam yaşadığım iki ayrı olayı gönül dostlarıyla paylaşmak istedim. Allah bağışlarsa iki kızım var. Küçük kızım Rana 10 yaşında. Yıllar önce Rana 3 yada 4 yaşlarındaydı. Birgün hastalandı. Akşamdan sonra ilacını vereyim dedim. Hadi Rana kalk Besmele çekelim ve Allahım bu ilaçla bana şifa ver diyerek ilacını iç dedim.. Gözlerini açmakta zorlanıyordu. Tamam ama dedi ben başka dua ederim. Sonra ellerini açtı ve Allahım dedi. Benden daha çok hasta olanları iyileştir, sonra beni iyileştir.

Yine Rananın ana sınıfına başladığı günlerdi. Ablası Ranayı okula götürecek. Kapıda onu sevmeye başladı. Anne ya dedi baksana ne kadar güzel oldu. Rana da, abla hayatta güzel olmak önemli değil deyince ben hemen orda bişey söylemek için atladım söze tabi. Evet annecim tabi dedim hayatta önemli olan güzellik değildir, iyi insan olmak, başarılı olmaktır önemli olan dedim. Bana döndü ve anne sen de bilmiyosun dedi. Ben tabi merakla nedir diye sorduğumda cevap karşısında utandım. Anne dedi sadece Allahın bizi sevmesi önemlidir. Azize annenin 'Kelamı Allahtan alın' sözüne örnek olabilir mi acaba diye düşündüm. Bu yüzden yazmak istedim. Birde dün Gül Kitabevinde bize en güzel şekilde yardımcı olan Saim beye ve Gönül Sohbetleri setine ulaşmamıza yardım eden Nur aydın hanıma teşekkür ediyorum...

Saygılar.

Sibel.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :