Sayın Melda Hanım,

18.1.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, kocanın iki vasfı var: Birincisi çok aptal, geri zekalı bir kimse. Üstüne basa basa söylüyorum; be kardeşim, sen bu toplumda yaşamıyor musun? Şimdiye kadar kendi halinde, dürüst, namuslu, şerefli hangi insan borsadan para kazanmıştır? Birileri kulağına fısıldamadıkça tüyo vermedikçe insan ister istemez borsada elinde avucunda ne varsa kaybeder. Evi satılır, arabası satılır. Yoksa birtakım fırlamalar nasıl para kazanacak? Kocanın ikinci vasfı: Son derece samimiyetsiz, inançsız, ikiyüzlü bir insan olması. Pis pis numaralar yapıyor seni ikna etmek için. Kocanın bu samimiyetsizliğinden, ikiyüzlülüğünden utanç duydum, iğrendim. Güya iyilik yapacakmış, borsadan kazandığı parayla. Herhalde Bakırköy’de bu kadar aptal bir insan bulamayız. Be kardeşim, paran yoksa kurban bile kesmezsin. Niye numara yapıyorsun?

Kıymetli yavrum, o aç gözlü, paraya tapan bir kimse. Ben olsam onu karşıma oturtur, “Bana bak” derim, “şu andan itibaren bu borsa rezilliği burada bitecek. Aksi takdirde mahkemeye gidip boşanacağım. Yeter artık. Bitsin bu rezalet. Sonu neye varırsa varır.”

Zavallı yavrum, melek huylu yavrum bir çamurun içinde çırpınıp duruyorsun o açgözlü, o muhteris kimse yüzünden. Benim görüşüm bu. Karar senin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :