Ben bir yerleri özlüyorum değerli büyüğüm ama tarif edemiyorum. Etrafımdaki bazı kimseler bir yere oturmaya gittiğinde yada başka bir şehre başka bir ülkeye gittiklerinde hep hüzünleniyorum. Ve hep birşeylere yada bir yerlere geç kaldığımı hissediyorum.Hep birilerinden sevgi bekledim çünkü ben sevgisiz büyüdüm ama artık beklemiyorum çünkü yoruldum artık. Ne kadar çabalasam da bana gelmiyor o. Dediğiniz gibi demekki ben ona layık olmayan gruptayım. Belki diyeceksiniz ki "Sen sevgi gösterdinmiki sana sevgi gösterilsin?" Haklısınız keşke keşke bana öğretilseydi zamanında bende bu kadar soğuk olmasaydım ve bu kadar içim titremeseydi.Bu his bana arada bir hep olur ve ben hep size anlatmak istiyorum.Yakınlarınıza ne mutlu sizi bulup bahtiyar olmuşlar.

Hürmetler... 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :