Sevgili Sabri Amca,

Nihayet sınav döneminden çıkıp eve geldim. Çok şükür. Sizin de dualarınızla sınavlarım iyi geçti, sonuçlarını bekliyorum, hayırlısı olsun.

Bu sınav döneminde yaşadığım bir şeyi anlatmak istiyorum. Vize sınavlarıma hazırlanırken bu dönemin en zor derslerinden birine çalışıyordum. Elimden geldiğince çok kaynak karıştırmaya gayret ettim. Sonra bir kitap buldum, içinde olimpiyat soruları vardı. Hocamızın bu kitaptan sorabileceğini düşündüm ve kitabın baştan sona benle ilgili yerlerine çalıştım. Sınava gitmeden de başka birkaç soru daha bakmıştım. Sonra sınav vakti geldi ve sınavda bir soruyu, bu kitaptan en son baktığım sorulardan birine benzettim. Cevabının çok net bir şekilde 6 olduğunu hatırlıyordum ama o sorunun nasıl çözüldüğüne çok dikkat etmemiştim. Ben de cevap 6 olacak şekilde bir şeyler karaladım. Aslında soruyu kendim çözüp doğru cevabı bulmuştum. Daha sonra yurda gelip kitaba baktım ama aynı soru değildi, daha farklı bir soruydu kitaptaki. Tabi moralim bozuldu, neden kendim çözmedim ki deyip durdum. Çünkü bu ders çok önemliydi.

Fakat final sınavımıza girdik ve bu sefer vizede karıştırdığım soru çıkmasın mı! Hocamızda finalde 60 alanı geçiririm demişti. Sonra dedim ki "Her şeyde bir hayır varmış." Bir olay olduysa onun arkasında hayırlı bir iş oluyor muhakkak. Vizede o soru için yanılmasaydım tekrar dönüp o sorunun cevabına bakmazdım. O yüzden her başımıza gelen şeyin bir sebebi oluyor demek ki, bunu yaşayarak öğrenmiş oldum. Henüz geçip geçmediğim belli olmadı ama onun için de hayırlısı olsun diyorum.

Ellerinizden öperim Sabri Amca. Hürmetlerimle...