Değerli Sabri Amca;

Benim sıkıntım zor ve kurnaz insanlarla köprüleri atmadan ve kurnaz bile olsa gönül kırmadan başa çıkmak. Çünkü bu insanlar sizin büyüğünüzse, aileden biriyse,hatta kayınvalidenizse yüzyüze bakılacaktır hep. Çünkü eşinizin biricik annesidir o bir kere. Hiç kimseyi üzmemek, aile bağlarını yaralamamak gereklidir ...Ben hep böyle düşünür böyle yaşarım.

Fakat çok zorlanıyorum amcacığım bu inancımı korumakta. Bahsettiğim bu insan tüm iyi niyetimi gösterdiğim halde onu anne gibi kucaklamak istediğim halde hep bana kurnazca davranıyor. Ne zaman şükür bana iyi davranıyor desem arkasından bir plan çıkıyor... Ve dayatmalar, kabullenmediğim zaman inatçılıkla suçlanıyorum. Eşime ise annesinin bu yaptıklarını anlatmaktan Allah'a sığınıyorum, ar ediyorum kendime yakıştıramıyorum. Sizce yanlış mı yapıyorum, eşime de bahsetmem gerekir mi o da her şeyi bilmeli mi?

Allah'a emanet olun. Bacağınızdaki ağrılar için de çok üzülüyorum, Allah şifalar versin...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :