Sayın hocam,

ben eşimle üniversitede tanıştım. Birbirimizi çok severek kısa süre sonra evlenmeye karar verdik. Ailelerimiz de uygun görünce evlendik. 3 yıllık bir evliligimiz var. Fakat bu üç yıl içerisinde defalarca boşanmaya karar verdik. Aslında hepsinde, ben boşanmak istiyorum, diyen taraf eşim oldu. Ben de her seferinde haklı da haksız da olsam özür dileyen, alttan alan taraf oldum. Tartışmalarımızın sebeplerine baktıgımda hepsi incir çekirdegini doldurmayan meselelerdi. Eşimin bu kadar degişmesi beni bu kadar kolay gözden çıkarması beni çok incitiyor bir türlü anlam veremiyordum. Kendimi övmek için söylemiyorum gerçekten dikkat çeken bir güzelligim var, tahsilliyim, güzel bir işim var, namuslu, iffetli bir bayanım, eşime karşı saygılı ve sevecen yaklaşırım yani aklı başında müslüman bir erkek eşinden başka ne bekleyebilir ki...... 

En sonunda eşimle açık açık konuştuk neden boşanmak istedigini öğrenmek istedim. Yukarıda size söyledigim özelliklerimi ona da saydım, hiçbirine en ufak itirazı olmadıgını söyledi. Bütün sebep banka kartımı ona vermememmiş, yani maaşımı. Çok şaşırdım benki maaşımı aldıgım zaman tek kuruş harcamadan eşime o ayki kiranın aidatın mutfak alışverişinin faturaların ne kadar oldugunu sorar, yarısını ona veririm. Gerisini de eşim çok tutumlu olmadıgından ilerde ne olur ne olmaz lazım olur diye hesabıma yatırırım. Eşim sürekli boşanmayla karşıma geldiginden, ileriyi bu yaşımda düşünmek zorunda kalıyorum.

Sayın hocam gerçekten bundan dolayı bir eş boşanılır mı, bana ne önerirsiniz, herseye ragmen bu kadar çıkarcı, güven vermeyen bir eşle düzelir umuduyla devam etmek dogru mu, nasıl bir yol izlemeliyim

SAYGILAR 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :