Selam ve hürmetler sayın hocam,

Allah sizden razı olsun herkesin dertlerine ilaç olmaya çalışıyor, karanlıklar içerisindeki dünyaya ışık oluyorsunuz.

Benim derdim kendimle ilgili değil, ülkemle ilgili hocam, ülkemin geleceğiyle ilgili çok karamsarım . Milli ve manevi ne kadar değerimiz varsa hepsini elimizden aldılar.Türkiye Kurtuluş savaşında başarısız olsaydı ve batılıların işgali altında kalsaydı bu kadar üzülmezdim.Hiç olmazsa ülkemizin işgal altında olduğunu bilir, kendi değerlerimizi korumaya çalışırdık.Şu anda ondan daha beter işgal altındayız fakat kendimizi özgür zannediyoruz. Eğitimimiz,  ekonomimiz, siyasetimiz,medyamız, sanatımız neyimiz varsa her şey işgal altında. Fakat sizin gibi bir kaç kişi dışında kimse  bunu söylemeye cesaret edemiyor. Bir ülke işgal altında ise Cuma namazı bile farz değildir. İslam'ın en önemli ibadeti bile bir ülke özgür değilse farz değil. Bir tane Sütçü İmam gibi bir insan çıkıp  bunu söyleyemiyor.  İnsanlar kafalarını kuma gömmüş kendilerini kurtarmaya çalışıyorlar. Nerede batıdan beslenen insan varsa onların sözleri muteber.

Sanırım Goethe söylemiş: "Hiç kimse köle olduğunun farkında olmayan insan kadar köle değildir." Ben ülke insanıma baktığım zaman giderek daha çok köleleştiğini görüyorum. Hocam siz temiz gönül aynanızdan baktığınız zaman  geleceğimizi nasıl görüyorsunuz? Biz kölelikten ne zaman kurtulacağız? Kurtuluş için bir umut var mı?

Sonsuz hürmet ve sevgilerimi sunarım.

Yanan ateş