Saygıdeğer Hocam;
 
Şu an bu cevabı, gözyaşları içinde yazıyorum. Ama, ağlayışım sizden incinmekten değil, yaptığım edepsizlik ve hayasızlıktan duyduğum pişmanlıktan. Ben yakînlik yolu derken tasavvuf yolu, nefsi tezkiye yoluna istidadım var mıdır diye ahmakça sormuştum. Kulaklarımda tüm gün "Edep ya Hu!" kelimesi çınladı. Efendim, ben Mevlanaların, Geylanilerin ayağının tozu bile olamam. Ama en azından onların takip ettiği yola girmeye izin varmıdır diye sonunu düşünmeden o maili yazdım. Benim gibi bir ahmağın, tasavvufu anlamaya çalışması, iki kere ikinin kaç ettiğini bilmeyen bir cahilin yüksek matematik öğrenmeye kalkışması gibi imkansız. Gece uykusunu bölüp, Allah için iki rekat bile namaz kılamayan biri için nefis tezkiyesini yapmak, tasavvufu yaşamak hayal bile edilemez.. Beni, bu ahmakça hayalden kurtardığınız için size kırılmak yerine ancak teşekkür edebilirim. Ben bundan sonra tasavvuf kelimesini dahi telaffuz etmekten korkuyorum, çünkü bunun kelimesini etmek dahi benim dilime yakışmaz.

Sizi üzdüğüm için ne olur beni affedin, Hakkınızı helal edin Hocam; dilerim Yüce Rabbim de edepsizliğimi bağışlar.
 
Allaha emanet olunuz...
 
Garip   

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :