Saygıdeğer hocam,

Öncelikle sizi o kadar çok seviyorum ki, problemlerimizle sizi hiç üzmek istemiyorum. Ancak insanın ne yapacağını bilemediği durumlarda sizin gibi insanların varlığı bile bizi, kendimizi çaresiz hissetmekten koruyor.

Hocam benim bir ağabeyim var. Öğretmen. Çocukları, insanları çok seven bir insan. Ama imtihanı çok büyük. Eşi 10 seneyi aşkın bir süredir Bipolar denilen bir psikiyatri hastası. Hastalık atak geldiğinde korkunç hal alıyor. Vurup kırmalar, özellikle eşine, ailesine, kendi ailesine kin dolu ithamlar. Komşuları uyandıracak kadar bağırıp çağırmalar... Sabah erken saatlerde telefonla arayıp bağırmalar... Hastalık iki ucu sivri bir değneğe benzetiliyor. Ne çok sevinecek, ne çok üzülecek. Hayatta bunun ayarını yapmak o kadar zor ki. Zavallı ağabeyim onu kızdırmamak için nasıl davranacağını şaşırır oldu artık. Denemedikleri tedavi şekli kalmadı diyebilirim. 14 yaşında bir çocukları var, ona zarar vermiyor ama çocuk bu ortamdan illaki etkileniyor. Bu hastalığın ırsi olduğu söyleniyor. Belirtileri evlenmeden önceye dayanıyor ama ailesi biliyorduysa bile söylemediler. Bir de bizi suçladılar. Bu son atak dayanılır gibi değil. Ağabeyimiz çok yıprandı ama bize belli etmemeye çalışıyor. Bu benim imtihanımmış, Peygamberimiz neler çekmiş, düzelmesini umarak dayanacağım, çocuğumu annesiz bırakmak istemiyorum. Sonra Allah bana ''ben sana imtihan vermiştim, sen ne yaptın'' derse ne diyeyim diyor. İyi zamanlarının hatırına (ki bu bize göre çok az, çünkü hastalığın bir özelliği benim dediğim olacak, bu insan normal zamanlarında da böyle ) dayanacağım diyor. Hocam ne tavsiye edersiniz sonuçta abim doktor değil.  Bir ayrılık olursa vebalde kalınır mı? Çocuk hasta bir anneyle mi, annesiz mi bu süreci tamamlamalı? Hastalık hayati tehlike ( intihar veya karşı tarafa bir zarar verme) konusunda %15 risk taşıyor, ancak ağabeyimiz bizi rahatlatmak için eşinin imanlı olduğu için bunu yapmayacağını söylüyor.) Ayrıca bu ömür boyu sürecek bir hastalık, kesin tedavisi yok. Zamanla beraberindeki insanlarında psikolojisini bozan bir hastalık. Her an atak olabilir. Her an tetikte olunmalı...

Saygılarımla,

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :