Saygıdeğer büyüğüm;

Her çarşamba anadolu lisesinde görevli olduğum için dün okula gittim. Eşimin arabasını aldığım için ne dinlemek istiyorsam onu açtım. Arabadan inip okula gittiğimde kuş gibi hafiflemiştim.Okul aile birliği odasını açtım. İlk bir iki saat öğrencilerin istekleriyle ilgilendim. Daha sonra başkanımız geldi. Yarım saat kadar sohbet ettik,  inanılmaz güzeldi.

Kapı tıklatıldı. Bir veli. Çok çekinerek içeri girdi. Başkanımız ayağa kalkarak yanına gitti ve kucaklayarak karşıladı. Elleriyle çay hazırladı çok istemese de ısrarla ikram etti.

İkinci dönem aidatını ödemeye geldim ama ben dedi ikinci dönemi ödeyemeyeceğim. 600 TL maaşımız 2 tane çocuğumuz var. Zor geçindiğim için ödeyemeyeceğim dedi. Başkanımız lisede ve ilköğretimde okuyan çocukları hakkında bilgi aldı. Benim şimdiye kadar niçin haberim yok bu çocuğu bilmeliydim dedi.

Annesine öğlende çocuk ne yiyor diye sordu. 1 lira 50 kuruş veriyorum akşama kadar bir tostla idare ediyor (sabah 7 akşam 5) ama benim çocuklarım şikayet etmezler dedi. O ara ben mahvoldum gözyaşlarımı zor tuttum. Benim kızım da akşam babasına 5 TL yetmiyor diye harçlık artırmaya çalışıyordu.

Başkanımız yarındaN itibaren çocuk aşağıda yemekhanede sıcak yemek yiyecek, biz okul aile birliği olarak karşılayacağız dedi. Anne mümkün değil kabul edemem başkasının hakkını yiyemem dedi. Başkanımız, ben bunu duyduktan sonra buna göz yumamam.Takip edeceğim düzenli olarak hiç çekinmeden yemeğini yesin dedi.Okuldaki hocalar da ücretsiz hafta sonu kurs verecekler. Allah hepsinden razı olsun çok duyarlı öğretmenlerimiz var.Çocukların haberi olmadan kıyafet,  yemek, eğitim karşılamak için can atıyorlar.

Dün çok net hissettim ki sen yeter ki Allah rızası için hizmet etmek ister isen,  etrafına o gözle bakarsan o kadar çok yapılacak iş var ki...

Saygıdeğer büyüğüm;

Dün orada bir büyüğümüz şu şekilde söyledi:

Öğlene kadar işini gücünü yap (benim gibi çalışmayan hanımlar için) ama öğlenden sonra çık evden. Akşama kadar evde kalma. Mutlaka sana ihtiyacı olan birisi vardır. Yardım edebileceğin biri mutlaka vardır dedi.

Bize çoğu şey gibi bu da mı yanlış öğretilmiş. Büyüklerimiz kadın çok dışarıda gezmez mümkün mertebe evinde işinde gücünde olur diye aşılandı.

Bu konuda bize ne tavsiye edersiniz? Günü kaça ve ne şekilde bölmek gerekir?

Allahım sizden razı olsun. Sizi, Rana annemi ve gönül dostları arkadaşlarımı çok seviyorum. Şimdiden Cumanız mubarek olsun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :