Çok sevdiğim Büyüğüm,

Müsaadenizle.

Efendim, önceki gün, sabah namazını camide cemaat ile beraber kılmak nasip oldu. Çok değer verdiğim imam efendi, farzı kıldırıyor, ikinci rekatın kıyamında bulunuyorduk. Fatiha bitmiş ve zammı sureye geçilmişti ki, baş dönmesi gibi bir şey ile karşılaştım. Aslında deprem olduğunu anlamam geç olmadı. Yer, yuvarlak çizecek bir hareketle, usulca sallanıyordu. 20-25 saniye kadar sürdü. Güzel bulduğum, ne imam efendi, ne de cemaat, maşallah hiçbir şey yokmuş gibi sükunetle devam ediyordu. İmam efendi bir anlık aksamadı bile okurken. Tam tevekkül bu olsaydı gerek. Ne de olsa depremin Sahibi’nin huzurunda bulunuluyordu. Ben de nasibimi aldım bu toplu tevekkülden. Tek başıma kılıyor olsaydım, belki de namazı bozup dışarı atardım kendimi. Allah bilir. Müsaadenizle şimdi sorularımı yazmak istiyorum:

1-Cemaatin takınmış olduğu bu tavrın; yine Allah’ın, Resulullah’ın emirleri çerçevesinde“tedbirsizlik” olarak değerlendirilmesi gibi bir durum söz konusu olabilir mi? Tavrın yerinde olduğuna kanaatim var, ancak yine onayınızı almak istedim. Zira bazen çok küçük sebeplerle, arkasından yenilemek üzere namazlarımızı bozduğumuz oluyor.

2-Bir deprem anında, evde bulunuluyorsa, en uygun hareket şekli ne olmalıdır sizce? Bununla ilgili birçok zıt görüş var. Benim açımdan akla en yatkın gibi gözüken “hayat üçgeni” diye bir görüş. Deprem anında, kanepe, vitrin, bulaşık-çamaşır makinası vs gibi büyük ve sağlam eşyaların yanına, belli bir pozisyonda durmak önerilir ve gerekçe şu şekilde açıklanır: “Çöküntü olduğu zaman, duvarlar veya tavan, blok halinde, plaka şeklinde düşerler. Böyle olunca, yanında durulan eşya, bloğun üzerine dayanmasıyla korunmak isteyen için bir boşluk oluşturur ve onu ezilmekten kurtarır.” Siz bu görüşe katılıyor musunuz? Veya asıl olarak takınılması gereken tavır ne olmalıdır deprem anında?

Biliyoruz ki ecelde tegayyür olmaz, ve yine okuyoruz ki tedbir, tevekküle mani değildir.

Bu vesileyle, son depremde hayatını kaybedenler için Allah’tan rahmet, yaralananlar için acil şifalar dilerim.

Hürmetle Ellerinizden öperim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :