Kıymetli hocam,

Size Yüce Rabbimden sağlık ve huzurlar dileyerek başlamak istiyorum sözlerime. Her iki cihan saadetine ulaşanlardan eylesin Rabbim hepimizi.

    Bu saadete erişebilmek için de şu nefis denen beladan arınmak gerekiyor en başta. Benlik duygusu o kadar kuvvetliki en büyük savaş bu olsa gerek. İnsanın kendi kendiyle yaptığı savaş.

   Bir hikaye okudum geçenlerde onu sizinle paylaşmak istiyorum müsaadenizle.

   Bir köle, zamanın birinde çalıştığı evden kaçıp özgür olmak ister. Ve bir gece çalıştığı evden kaçarak büyük şehre gider. Orada onun ne kadar kuvvetli olduğunu görenler onun başpehlivanlığa kadar çıkabileceğini söyler.

   Gerçekten de o kadar kuvvetlidir ki kiminle güreşe tutulsa herkesi yenmektedir. O kadarki artık karşısına çıkacak yiğit kalmayana dek.

Bunu duyan padişah onu çağırtır ve sorar. Dile benden ne dilersen?

Köle:Padişahım ben sizden bir köle olarak özgür olmayı dilerim der.

Padişah. Bak işte bunu ben sana veremem der. Herkesi yenmekle özgür olamazsın bir de kendini yenmen gerekir.

Köle: Ama ben kendi kendimi nasıl yenebilirim ki der?

Padişah: “Zafer şarabını içip te sarhoş olmamayı öğrendiğinde” diye cevap verir.

Bu hikayeyeyi çok beğendim umarım sizi sıkmadım. Sizden bu nefis terbiyesi hakkında bilgi almak istiyorum hocam. Ben güzel şeyler okuyup ruhumla tasdik etsem bile nefisle savaşımda çoğu zaman yenik düşüyorum. Ve inanın ondan korkuyorum. Bazen kendimi tanıyamıyorum. Ne kadar da kötü olabildiğime şaşıyorum. Allahıma sığınıyor ve ondan yardım istiyorum. İçi melek gibi iyiliklerle doluyken nasıl bir canavara dönebiliyor insan anlayamıyorum.

Bu konuda yapabileceğimiz çalışmalar hakkında bize neler öğütlersiniz. Gerçi Kitaplarınızı okuyorum ama bu konuda anlatacaklarınız da bana şevk verecektir.

Aydınlık ruhunuzla bizleri aydınlattığınız için Allah sizden razı olsun hocam.

sevgi saygı ve dua ile

Zeynep Akkan

Not:

"Allahümme ahricniy min  zülümatil vehmi ve ekrimniy binuril fehmi" zikrine rastladım zikir kitabında bunu okumak vehim perdesinden kurtarıp Allaha yakınlaştırırmış insanı.

Size danışıp öyle başlamak istedim. Ziraa her duyduğumuz zikir bize yararlı olmayabilirmiş.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :