Sayın Münevver Hanım,

15.3.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, önce şunu söylemek durumundayım. Değil bugün kıyamet kopuncaya kadar hayatta daima iyi insanlar olacak. Son iyi insan da Hakka göçtüğü zaman kıyamet kopacak. Çevrenizdeki bir kaç kişiye bakarak lütfen hüküm vermeyin. Yaşadığımız zamanda dahi nice güzel, değerli, pırıl pırıl kadınlar, erkekler var. Bizim yapacağımız iş çevremizde evliya müfettişliği yapmak değil sadece kendimizi güzelleştirmeye çalışmak olmalı. Siz hiç hayatınızda bir Ayet, bir Hadis ele alıp da onu yaşamaya çalıştınız mı? Siz hiç “Ya hayır söyle yahut sus” Hadis-i Şerifini aile hayatınızda, iş hayatınızda, sosyal hayatınızda yaşamaya çalıştınız mı?

Değerli yavrum, önce bu çevreyi eleştirme adetinden vazgeçelim. Biz kim oluyoruz da insanlar hakkında kötüdür, berbattır diye hüküm veriyoruz. Gandhi, sabahleyin evden çıkarken kendisini ayakkabısının üstündeki tozdan daha büyük görse ürperir, Allah’tan af dilermiş. Biz de kendimizi yaşadığımız çevrenin en günahkar, en kaba, en hoyrat insanı kabul edeceğiz. “Allah’ım,” diyeceğiz, “beni affet, beni bağışla. Sana yönelmemi, Peygamberimizin izinden gitmeyi nasibet.

Değerli yavrum, Azize Teresa, “Geliniz, bir anımızı imanlı geçirelim” diyor. Biz de Peygamberimizin buyruğu üzere “İki günü birbirine eşit olan ziyandadır.” Hadis-i Şerifine göre hep daha iyiye, hep daha güzele gitmeye çalışalım. Parolamız bu olacak.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :