Sayın Sabri bey,

Müslüman aleminin, içinde bulunduğu gaflet, tembellik ve bencillik durumundan çok mutsuzum. 10 asırdan fazla süredir yapılan ibadetlerin, dini tören ve kutlamaların sosyal hayatımıza pek olumlu yansımadığını görüyorum.

İbadet yalnızca ahirette kendimizi kurtarmak için mi yapılır? Yoksa dünyada sosyal hayata da olumlu etkiler yapması gerekmez mi?  Ayet ve hadisleri ağzımıza sakız ediyoruz ama, sosyal hayatımızda bunlara uygun fiiliyat göremiyoruz.

İman sahibi, imansız bir insana ahiret hayatındaki durumundan dolayı acıması gerekirken, ona karşı kin ve nefret duyuyor ve onu yargılıyor. Bu durum, iman sahibinin şüheleri olduğunu gösterir. Oysa inancı tam olsaydı, imansızın durumuna yalnızca üzülür ve Allaha havale ederdi.

Biribirimize karşı kin ve nefret duymamız, sevgi, saygı, hoşgörü, sabır, kanaat ve tevazudan uzak olmamız, kanımca imanımızdaki noksanlıktan ileri gelmektedir. Neden hakiki imandan bu kadar uzak kaldık. Bizi aydılatmanız dileğiyle... Selam, saygı ve sevgiler...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :