Çok değerli büyüğüm böyle şerefli bir günde bu maili yazdığım için biraz mahçubum.Değerli Büyüğüm ev kızıyım.Belirli bir yaşın üzerindeyim. Ama evlilik olmadı hayatımda. Zaten sırf evleneyim diye evlilik yapmaktanda çok korkuyorum. Annem bu eve güvenme dedi. Birilerinin yanında biz ölünce ne yapacak felan diyor.Duygusal bir paylaşımımız genelde olamıyor.Karşılık alamıyorum.Abimin hanımı bile gık dese su gık dese ekmek. Benim ailemde hiç değerim yok. Varlığımdan utanıyorum. Hayırlı iyi bir insan karşıma çıksada evlensem diyorum. Kader tabii. Abimin eşide ayrım yapıldığını evlatlar arasında dile getirdi ve çok günah olduğunu bir laf arasında söyledi. Etrafımda sıkıntılarımı sorunlarımı paylaşabileceğim kimse yok. Bir yakın akrabam var. Onunla çok bunaldığım zamanlarda bir kaç kez sıkıntılarımı anlattım. Beni anladığını , ben bazı şeyleri söylemesemde bildiğini söyledi.O da gerçekten hayatı çilelerle geçmiş biri.Ama dedikodu huyu var ne yazık ki. O yüzden ona tam olarak güvenemiyorum.Söylediğim sözler karşıma çıkabilir diye temkinli davranıyorum.Acaba sıkıntılarımızı paylaşmadan bunu nasıl atlatabiliriz. İnsan insanın zehrini alır derler ama...Namazlarımı düzenli kılmaya çalışıyorum. Bu beni manen ayakta tutuyor. Sizin varlığınız benim içinde büyük bir güç kaynağı. Siteyi düzenli takip ediyorum. Ama herşeye rağmen sevgiyle dolu sevgi kaynağı bir insan olmayı çok istiyorum. Herkese de bol bol dağıtmayı. Şu zamanda en çok ihtiyacımız yokluğunu çektiğimiz şey sevgi sanırım. Allah sonumuzu hayır getirsin. Umarım gözlerinizi ve yüreğinizi yormamışımdır. Şu an bile rahatladım gerçekten. Siz neler dersiniz. Umarım tatlı hoş şeyler söylersiniz, o kadar ihtiyacım var ki...

Saygı ve sevgilerimle..

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :