Saygıdeğer Aziz Büyüğüm ;

Saygı ile ellerinizden öpüyor ve sağlığınıza dua ederek yazıma başlamak istiyorum.

Dün 18 mart olması sebebiyle televizyon ve radyolarda çok güzel aydınlatıcı, uyandırıcı, duygu yüklü proğramlar vardı. Dinlerken duygulanmamak mümkün değil. Akşama kadar bu duysallıkla işimi yaptım.

Akşam karşı komşum kapımı tıklattı. Emineciğim beraber sinamaya gidelimmi? Film bizim köyde (Rize Çamlıhemşin’de) çekildi dedi. Nazik davetini kabul ettim. Beraber  filmi izlemeye gittik. Çıkışta sence film nasıldı diye sordular.

Türk filmlerinde özellikle rahatsız olduğum noktalardan birisi İslam dini ve din adamlarını daha itici göstermeleri idi. Bu filmde itici gösterilmese de benim hissettiğim ermeniler bizden daha masum gösterilmiş, ermeniler, yahudiler bu kadar masum değiller dedim.

Saat 22.00 da eve geldim ve hemen sitemizi açtım. Günü gününe takip ediyorum. Karşıma bahçıvan kardeşimin (kendisine çok teşekkür ediyorum) maili çıktı. Münir Derman Hazretlerinin Zeynep Kamil Hastanesi hakkında anlattıklarını dinledim çok etkilendim. Uzun süre düşündüm Rabbim ne hikmetle bana bunu nasip etti diye.

Aziz büyüğüm bazı konularda çok katıyım.Tarihten gelen çektiğimiz acılarda, sırtımızdan bıçaklanmamızdan mıdır nedir bazı ırkı ve bazı milletleri sevmiyorum. Bu konuda doğru olan nedir? Bana ne tavsiye edersiniz?

Sinemadan eve gelirken eşimin çocukluk arkadaşına rastladık arabada bizimle geldi. Aynı mahallede oturuyoruz. Yolda uzun süredir mahallede dolaşan sevimli bir köpek var onu gördük. Ben köpeği göstererek çok sevimli diye bahsederken arkadaşımız;

Her sabah namazı bu köpek bizim mahalleden dedeleri alıyor camiye götürüyor cami avlusunda namaz bitene kadar bekliyor, cemaati tek tek evlerine bırakıyor diye anlattı.

Aklımdan neler neler geçti bir bilseniz. İlkbaşta kendimden utandım. Nerdeyse 40 yaşındayım ama sabah namazlarını kaçırdığım oluyor. Sayın Mukarreb hanımcığımın miskin adlı sokak köpeğinden bahsettiği yazı geldi aklıma.

Yanımda büyük kızım oturuyordu. Ezel’ciğim, biz sıcacık evimizde, sıcak suyumuzla abdest alıp rahatımızı bozmazken bu sevimli hayvan her sabah camiye gidenlere eşlik ediyor. Nasıl bir manevi hava var ki o saatte o onun tadını almış da bize ne oldu ki alamıyoruz dedim. Akşam bu olay beni çok etkiledi halen etkisi altındayım siz değerli büyüğüm ve gönül dostları kardeşlerimle paylaşmak istedim.

Rabbim bütün gönül dostları kardeşlerime ve bana saygıdeğer büyüğümüz gibi maneviyatta yaşlanmayı nasip eder inşallah. Mubarek cuma gününüzü kutlar ve hayırlara vesile olmasını dilerim.

Müsadenizle.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :