Çok sevdiğim Büyüğüm, Müsaadenizle. Merhum Samiha Ayverdi, Mülakatlar’ı 40. Sayfada, “… Ben kinimin, kibrimin, gazabımın, hasedimin esiri kaldıkça, harici hayatın temin ettiği hürriyet beni hür kılamaz. Hatta ve hatta ruhani hazların nurani perdelerin arkasında kalmak da bir nevi esarettir” diyor ve İmam-ı Busiri’den şunları aktarıyor: “Nefsin atı ibadet tarlasından da hoşlansa, tut başından ve sür çıkar!”. Efendim, ibadetin nefis ile alakalı olabileceğini hiç düşünmemiştim. “Ruhani hazların, nurani perdelerin arkasında kalmak” ne anlama gelir bilmiyorum ama, hoşa giden ibadetin, samimi bir ibadetin sonucu olduğunu düşünmüştüm hep. Elbette ki bu hazlar amaç edinilirse doğru olmayabilir ama sonuç ise, yine nefisle ilgili olduğu söylenebilir mi? Bu konuda ışık tutmanızı rica etmekteyim. Tüm Gönül Dostlarına selamlarımı yolluyor, hürmetle Ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :