Çok sevdiğim Büyüğüm,

Müsaadenizle Emel veya "Emel" rumuzlu Hanım'a hitap etmek istiyorum:

"Ne iyi etmişsiniz de sıkıntınızı bu siteyle paylaşmışsınız. Niye mi? Örneğin ne siz beni gördünüz hayatınızda, ne de ben sizi gördüm. Ama Allah'ın izniyle ben size duacı oldum artık. Allah unutturmasın. Size aynı şeyi yapacak daha bir sürü kişi gösterebilirim. Hem de bu kişiler alelade kişiler değil, Gönül Sohbetleri Öğrencileri. (Bu bağlamda sıkıntılarını paylaşmayıp içlerine atanlar ne büyük şeyler kaçırıyor...)

Çok değil, iki üç gün evvel, benzer durumu yaşayan bir arkadaşıma günlüklerimi açarak bir şey gösterdim. Ben, aynı ben, eski bir zamanda yazdığım bir günlüğümde, 'hayat ne kadar da acımasız, canım hiçbir şey yapmak istemiyor, en büyük başarı bile bana anlamsız geliyor' diye ifadeler kullanmışım; yakın zamanda yazdığım bir günlük yazımı ise şöyle tamamlamışım: 'Allah'ım layık et!'

Hayat aynı hayat, ben aynı ben. Tahmininiz üzere bu farklılık, tamamen bakışımdaki yanlışlıktan ileri geliyordu. Bu bakışı hala da düzeltmeye çalışıyor, düzelttikçe başkalaşıyorum. Allah'a şükür.

Bu siteyi açıldığından beri takip ederim, bunun sayısız faydasını görmediysem, Allah beni bu siteden mahrum etsin! Size, hayatın muhteşem güzelliklerini doya doya yaşamanız dileklerimle selamlarımı gönderiyorum."

Çok sevdiğim Büyüğüm, haddimi aşmamış olmayı umarak, saygıyla ve sevgiyle ellerinizden öperim.