Bir zamanlar, bir yerde mutluluk yarışması düzenlenmiş. Dünyanın her yerinden kendini mutlu hisseden insanlar katılmış yarışmaya. Yarışmaya katılan herkese mutlu olmalarının birinci nedeni sorulmuş.

Pek çok cevap verilmiş:

Sağlıklı olmak,

Bir amaç için çalışmak,

Hayatı dengeleyecek bir akıl sahibi olmak ,

Zorlukları aşacak kadar cesaret sahibi olmak,

İyi bir yarın için umutlarını korumak,

İnsanları sevecek kadar şefkatli olmak,

Her an gülecek kadar mizah duygusu olmak,

Yaratıcı olmak,

İnsanlara iyilik yapmak,

Sahip oldukları için şükretmek.

Bütün cevaplar titizlikle incelenmiş ve birincilik şükretmeye verilmiş.

Nedeni ise şöyle açıklanmış:

Sahip oldukları için kalpten şükretmesini bilmeyen, yaşamın değerini anlamaz.

Yaşamın değerini anlamayan, insan olmanın değerini anlamaz.

İnsan olmanın değerini anlamayan, iyi olmanın değerini anlamaz.

İyi olmanın değerini anlamayan, sevmenin değerini anlamaz.

Sevmenin değerini anlamayan, hiç bir şeyin değerini anlamaz.

“Eğer Allah’ın nimetlerini saymaya kalkışacak olursanız, onları sayamazsınız; gerçekten Allah, bağışlayandır, esirgeyendir.” (Nahl Suresi, 18)

Selam, sevgi ve saygılarımla

Sen ve ben