Sayın Zeynep Hanım,

21.4.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, biz bu dünyaya zevk sefa edelim, yeyip içelim, göbek atalım diye gelmedik. Doğduğumuz andan son nefesimizi verinceye kadar bir büyük imtihanın içindeyiz hepimiz. Çeşitli şekillerde tek istisna olmadan hepimiz sınanıyoruz, deneniyoruz.

Değerli yavrum, önce postülalarımızı değiştirmemiz gerekiyor. Hayatta zor diye bir şey yok, müşkül diye bir şey yok. Bunlar sadece lügatlarda olan kelimeler. Bir problemle karşılaştığımız zaman diyeceğiz ki “Allah beni bu insanla, bu durumla imtihan ediyor. Aslında baş belası gibi gördüğümüz kimselere bizi terbiye etmekle görevli melekler diye baksak daha mesele başından itibaren yarı yarıya halledilmiş olur. Bir gün bir velinin kapısı çalınır. Gelen kimse “Efendim,” der, “kırk günlük yoldan yüyüyerek geliyorum. Lütfen bana öyle bir cümle söyleyin ki ben de son nefesimde bir veli gibi Hakka göçeyim.” Veli zat, “Evladım,” der, “her geceni kadir, her gördüğünü Hızır bil. Haydi yavrum, yoluna devam et. Bu sana yeter.”

Sevgili yavrum, hayat güzel, çok güzel, inanılmayacak kadar güzel. Kur’an-ı Kerim’de “Ne yana bakarsan bak, Allah’ın vechi oradadır.” Buyruluyor. Mesele, yavrum önyargılarımızdan uzaklaşıp hayatı, bütün realiteleriyle olduğu gibi görebilmek. Unla suyu alıyoruz, onu bir kurabiye yapmak için, bir su böreği yapmak için ne işlemlerden geçiriyoruz. Bizim de olgun, kamil, güzel bir insan olabilmemiz için birtakım sıkıntılardan, çilelerden, uykusuz gecelerden geçmemiz gerekiyor. Hayata bu gözle baktığımız zaman yaşamdaki sonsuz güzellikleri, şiiriyeti görebileceğiz.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :