Sayın Mustafa Bey,

25.4.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir kere tek çocuklar şımarık olur, huysuz olur, geçimsiz olur diye bir kural yok. Ben de tek büyüdüm. Ben de bir annenin, bir babanın üzerinde titrediği tek evlattım. Ama ben hiçbir zaman öyle senin gibi sırtımı ana babaya dayamadım. Daha ilkokul ikideyken şeker sattım, beze sattım, kese kağıt yapıp sattım. Ailemin haberi olmadan Sümerbank’dan önlüklük kumaş aldım, mahalledeki terzi teyzeyle pazarlık ederek onu diktirdim. Kazandığım parayla okul çantamı, kitaplarımı, defterlerimi, kalemlerimi, silgimi, kalemtraşımı aldım.

Değerli yavrum, otuz yaşına gelip de hala ana babayı aramak biraz ayıp değil mi? Anadolu’da otuz yaşında nerdeyse dede olacak insanlar var.

Kıymetli yavrum, lütfen bu komplekslerden vazgeç. Bir daha da kimseye bahsetme. Alay konusu olursun. Gayet tabi anneler, babalar Hakka göçer. Çocuklar yalnız kalır. Hayatla didişerek, mücadele ederek zafere doğru gider.

Değerli yavrum, insanlarla basamak metoduna göre görüşürsen hiçbir problem olmaz. Sen kimseyi kırma. İncitme. Ama başkalarının da seni kırıp incitmelerine imkan verme. Merdivenin birinci basamağı merhabadır. İkinci basamakda hatır sorulur. Hayatta öyle insanlar var ki onlara merhaba diyeceksin, nasılsın demeyeceksin. Çünkü bazılarının ağzı nasılsın dediğin zaman kenef gibi açılıyor. Öyle basamakları birer birer merdivenden çıkacaksın. Hangi insan, hangi basamakta saçmalarsa orada dur diyeceksin. Bizim diplomatların Ermenilerin bütün çirkefliklerine karşı onlarla dostluk kurmaya çalışmaları çok utanç verici birşey. Tiksiniyorum o insanlardan. Allah belasını versin Ermeni dostluğunun. Ben olsam İstanbul’da çalışan Ermenilere ya derim bu çirkef diasporayı lanetlersiniz, Taksim’de yürüyüş yapıp küfredersiniz, yahut da defolur gidersiniz. Ama nerede bunu söyleyecek devlet adamı?

Değerli yavrum, unutma ki hayat bir savaş alanı. Bir mücadele yeri. Savaşta ölen anne babalar için yas tutulmaz. Yiğitçe, kahramanca, aslanca savaşılır. Senden ricam lütfen bundan sonra o ağlamaları bırak. Allah babana rahmet eylesin. İşte o kadar.

Sana tek şey söylüyorum. Savaş, yine savaş, yine savaş...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :