Sayın Hacer Hanım,

26.4.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bize düşen görev son nefesimize kadar daha iyiye, daha güzele, daha mükemmele gitmek için mücadele etmektir. Korkaklar, yılgınlar, pasif insanlar ruhen tadaviye muhtaç zavallı kimselerdir. Hayat, her an yeniden mücadele verilen bir savaş alanıdır. Korkaklara bu hayatta yer yoktur.

“Yürü, bu yol şeref zafer yolu

Karşında bekliyor seni tanyeri

Yürü, atıl, devir karanlığı

Durma yürü, haydi ileri”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :