Sayın İlknur Hanım,

26.4.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, rahmetli babannem derdi ki “Kış kışlığını, puşt puştluğunu yapar.”

Değerli yavrum, olayın özeti bundan ibaret. Tabi, oradaki şerefsiz kız yapacağını yapacak. Mesnevi’deki akrep hikayesi ne kadar güzel anlatıyor olayı. Bir gün kaplumbağa dere kenarında yürürken bir akrep görür. Akrep çok üzüntülüdür. Kaplumbağa selam verir, hatır sorar. Sonra ne oldu der, bu kadar üzgünsün? Akrep der ki derenin karşı tarafında bir arkadaşım var. Hasta. Ziyaretine gideceğim. Fakat köprü yıkılmış, ben de yüzme bilmiyorum. Bir türlü karşıya geçemiyorum. Kaplumbağa hiç üzülme der, kolayı var. Sırtıma bin, ben seni geçireyim. Derenin ortasına gelirler. Kaplumbağa sorar: Hayrola akrep kardeş, kulağıma bir tıkırtılar geliyor. Anlayamadım. Akrep cevap verir: Anlaşılmayacak bir şey yok. Ben sana zehrimi akıtmak istiyorum. Fakat bağa çok kalın. İğnem geçmiyor. Kaplumbağanın canı sıkılır. Ben sana ne yaptım, der. İyiliğin karşılığı böyle mi olmalı? Akrep, “Biliyorum,” der. “Sen çok iyisin. Ama ben akrebim. Zehirimi muhakkak akıtacağım. Başka türlü yapamam.”Onun üzerine kaplumbağa suyun içinde bir döner, akrep boğulur. Maç biter.

Güzel yavrum, hayat böyle. Sen ne yaparsan yap akrepler akrepliğini gösterecek. Onun için hiç oralı olma. Bırak, kış kışlığını, puşt puştluğunu yapsın...Eğer daha iyi bir iş bulursan oraya geç veya kocanın kazancına kanaat et, acı soğan kuru ekmek deme, huzurunu seç. Söyleyeceklerim bu kadar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :