Sayın Manolya Hanım,

26.4.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, olayın iki yönü var.

Erkek, erkekliğini bilecek. Karısı “Ben ananı istemem, nereye götürürsen götür. İstersen çöpe at.” dediği zaman erkek karısına kapıyı gösterecek, “Anamın yeri benim başımın üstüdür. Dünya bir yana, anam bir yana” diyecek. Bu bir. Bir de işin ikinci yönü var. Öyle yaşlılar var ki mübareklerin çenesi dizel motoru gibi. Boyuna konuşuyor. Vır vır ediyor. Söylediği sözlerin en ufak bir değeri yok. Her şeye karışıyor. Her şeyi tenkid ediyor. Teşekkür etmesini bilmiyor. Gönül almak, iltifat etmek, aklının ucundan geçmiyor. Suratları her zaman sirke satıyor. Sanki negatiflik onların her hücresine sinmiş. Eee böyle bir yaşlıyı gayet tabi hiç kimse sevmez. Hayatta herkes layık olduğu muammeleyi görür. Önemli olan tatlı dilli, güler yüzlü, hoşgörülü, geçim ehli bir yaşlı olabilmek. Ona rağmen yine de sırf kayınvalide, kayınpeder oldukları için sevilmiyorlarsa, istenmiyorlarsa yapılacak iş o zaman gelini kapı dışarı etmektir. Olaya tek taraflı bakmak çözüm getirmez. Durum bu yavrum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :