Çok kıymetli büyüğüm, Çok değerli babam.

Günlük hayatımızı nasıl yaşadığımız konusunda düşünüyorum son zamanlarda. Günlük hayat bir oya gibi işlenmeli ama ne yazık ki bu terbiye küçük yaştan itibaren verilmesi gerekirken verilmiyor. Bunun ne kadar önemli olduğu bilinmeli. Çünkü tabiat boşluğu kabul etmiyor. Ve bu en başta tertemiz güçlü bir inançla hayata yaklaşmayla başlıyor sanırım.

Dün bir televizyon proğramında -Betül Arım- hanımefendiyle bir ropörtaj yapıldı. Bir de yazarken aklıma gelen bir düşünce var ki, BETÜL Hanım gerçek bir hanımefendi çünkü kendi hayatının efendisi olmuş, inandığı gibi yaşamaktan kendi kendisi olmaktan çekinmeyen müstesna şahsiyetlerden biri bana göre. Dün dinlediğimde yine güzel cümleleri aklımda kaldı. Bizlere o saf çocuk inancının unutturulduğunu hatırlattı ve olanın olmayana bilenin bilmeyene borcu var düşüncesi çerçevesinde bir televizyon proğramı yaptığını söyledi. Ve bir huyunu ya da GÜNLÜK HAYATI İÇERİSİNDE YAŞADIĞI BİR GÜZEL DAVRANIŞINI BELİRTTİ şöyle ki arabasının arka koltuğunda kocaman bir kitap sepeti bulunurmuş, çocuk eğitimi, gelişim vb....  Ambiansa göre bu kitapları hediye edermiş. Mesela bulunduğu bir ortamda biri diyor ki bu gün benim doğum günüm, hemen gidiyormuş kitap sepetinden ona bir kitap hediye ediyormuş. Mesala ben de son zamanlarda ki önceden bunu yapmazdım,abdest alıp dua ederek güne başlıyorum ALLAHIN izniyle.

Ve bu güzellik benim bütün günüme sirayet ediyor. Bunu şunun için belirttim bir küçük güzel davranışın bile ne kadar önemli olduğunu daha çok farketmeme sebep oldu. Kimbilir hayatta daha yaşanılası örnek olacak, hayranlık uyandıracak davranışlar vardır.umarım bu konuda paylaşımlarımız çoğalır. Günlük hayatımıza daha güzel bir anlam yüklememize vesile olur. Mesela siz Değerli büyüğümüz kitabınızda, -sabahları aynaya bakınca gülümse, bu bir sırdır zamanla anlarsın- diye anlatıyorsunuz.

Anlamak ve size layık evlad olmak duasıyla size ve tüm gönül dostlarına sevgi ve saygılarımı sunuyorum.