Merhaba Sevgili Sabri Bey,

Eger musade ederseniz ve uygun bulursaniz seneler once okudugum Dogan Canku ya ait bir kitaptan aldigim notlari paylasmak istedim.

"Insanoglu mutluluk kavramini nefsin tatmini sonucu elde edilen haz ile karistirdigi icin gercek mutlulugun deneyiminden habersiz surdurur yasamini.Suphesiz dunya bizlere sonsuz nimetleriyle bahsedilen Allah in en buyuk lutfu ancak saltanat surme yeri degildir,nefsinin ve egolarinin esiri olanlar icin bu dunya gecici zevkelerle dolu bir ortamdir ve bazilarimiza bu hayat cok baglayici nedenlerle dolu gibi gozukebilir ama gercegi deneyimlemis kisi bir daha asla gelmek istemeyecegi bir yer olarak gorur dunyayi.Olum hicbir zaman yok olmak anlaminda degildir,bir elbiseyi sirtimizdan cikarmak kadar kolaydir ancak maddeye baglanmis bir ruhun bu elbiseden ayrilmak zorunda kalmasi onun icin oldukca sarsicidir.Bes duyunun sinirli yasaminin bitmez tukenmez arzularina takilip kalmis bir insanin bilinci,baska bir deyisle kendini bedenle ozdeslestirmis olan bilinc yine bu bes duyu ile perdelenmis olarak surdurur yasamini.Dunya kisinin kendini yetistirebilmesi icin gecici olarak konuldugu bir ev gibidir,gercek varolma o kapinin otesinde ve o evdeki cabasinin karsiligidir,insan o evdeki zamanini ne pahasina olursa olsun bosa harcamamali ve acı tatli tecrubelerle kendini gelistirmeli."

sevgiler