Sayın Ezgi Hanım,

24.5.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bana göre piano dünyadaki enstrümanların en güzelidir. İdil Biret olağanüstü çabasıyla değil Türkiye’nin, dünyanın en büyük virtüözlerinden biri olmuştur. Bir konserinde Beethooven’in piano konçertosunu çaldı. Öyle heyecanlandım ki, gözyaşlarımı tutamadım. Fuayede kendisini tebrike gittim. "İdil Hanım," dedim, "bu konçertoyu dünyada kimse sizin kadar güzel çalamaz. Bunun sırrı nedir?" İdil Biret dedi ki "Efendim, beş yaşında pianonun önüne oturdum. Şimdi elli yaşındayım. Her Allah’ın günü günde sekiz saat piano çalışıyorum."

Değerli yavrum, bir işi güzel yapabilmek için ona aşık olmak lazımdır. Sen pianoyu sevmiyorsun. Not almak için zoraki çalıyorsun. Tabi zevk alamıyorsun.

Lütfen bu mailine verdiğim cevabın bir çıktısını al. Onu her sabah oku ve dedliler gibi, çılgınlar gibi piano çalış. Bir de bakacaksın ki ikinci İdil Biret sen olmuşsun. Biz de seni alkışlarımızla göklere çıkaracağız. Olay bu yavrum. Sevmek, daha çok sevmek, daha çok sevmek…

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :