Sevgili Üstâdım Sabri Bey ve Çok Değerli Dostlarımız,
İstanbul bugün havadaki nemin tesiriyle sıkıntılıydı..
Dün de medyanın taşıdığı elîm haberler sebebiyle sıkılmıştık..
Şu anda mektubumu kaleme alırken, saatler 23’ü gösteriyor.. Yağmura meyilli bir gece var.. Ferahlatıcı bir rüzgâr gecemize keyif katıyor..
Bazı insan manzaraları üzerine yüksek sesle düşünmek kabilinden yazmak istiyorum..
İnsanlardaki IQ yarışından duyduğum rahatsızlığa temas etmek niyetindeyim..
IQ! IQ! IQ!
Zekâ! Zekâ! Zekâ!
Öyle bir put ki şu zekâ, maazALLAH tapınmayan kalmadı sanki..
Sanki, herkes A. Einstein olmak zorunda?! Dahası, Einstein da kimmiş?!
Nedense, bu zekâ üretken değil!! Dahası, Einstein bile bizimkiler kadar “uyanık” değil!!
Bizimkiler, onu bile suya götürüp susuz getirirler..?! Şeytana bile pabucunu ters giydirirler..?!
Biz de hayat içinde böyle sivri zekâlıları çok gördük, görüyoruz..
Her şeyi bilmek sevdası ve her şeyi daha iyi bilmek iddiası bünyelerini öyle sarmış ki “ukalalık” içinde budala olmuşlar!
Kendilerini bu kadar hırpalamasalar; bilmemenin de, bilmediğini bilmenin de, bilmediğini itiraf etmenin de Allah ındinde ve kullar nezdinde insanı onurlandıracağını kavrayabilseler…
Hayır; onlar her şeyi bilecekler!!
Ne diyelim; dâhisi çok bir dünya ile delisi çok bir dünyayı mukayese etmek ne kadar zormuş!!
En kalbî selam ve saygılarla,
Kardan Adam
Geri Dön