Sayın Hocam Sabri Bey;                                                14/06/2010

Yazıma başlarken Sizlere ve gönül sohbetlerinin değerli okuycularına selam eder sevgi ve saygılar sunarım. Size bu yazımı Ey Dost! rumuzuyla yazmak istedim. Bu mektubumda sizinle kalbimin derinliklerinde bulunan, yaşadığım bir aşk acısını paylaşmayı ve derdime derman olmanızı diliyorum. Benim lise yıllarından  sıkı dostluğumuz olan bir arkadaşım vardı. Kendisiyle  neşemi ve kederimi birlikte yaşar. Dolu dolu günler yaşardık. Bir kere dargınlığımız olmuştu ama daha sonra tekrar barışmıştık.

Bu arkadaşımın bir kız kardeşi vardı ve ben ilk yıllarda değil ama ilerleyen yıllarda kız kardeşine aşka yakın bir sevgi duymaya başladım. O sıralar o liseyi bitirmiş ben de üniversiteden mezun olmuştum. Fakat işim yoktu ve kendisine olan sevgimi her nedense gizliyordum. Birgün bir tanıdıktan Kendisinin sözlendiğini öğrendim ve dünyam altüst oldu. Memlekete gittiğimde kendisini görmek özlemi vardı içimde. O zamanlar sözlüydü. Benim de o sıralarda başlayan bir psikolojik rahatsızlığım vardı bunu ailesi de bilirdi. Bir akşam üstü kendilerine gittiğimde ruhum o kadar acıyla dolmuştu ki yapmamam gereken bir feveran gösterdim ve araya dargınlık girdi ve  uzun bir süre arkadaşımla tekrar dalgınlık yaşadım. Psikolojik rahatsızlığım dahada yoğunlaştı. O sıralar arkadaşımın kardeşi evlenmiş ve bir çocukları olmuştu.

Arkadaşımla zaman içinde yeniden barıştık. 1997 senesine geldiğimizde bir yılbaşı gecesi yakın bir tanıdığımdan arkadaşımın kardeşinin kocası ve çocuklarıyla bir trafik kazasında öldüklerini öğrenince dünyam bir daha yıkıldı. Psikolojik rahatsızlığım dahada artı. Gittiğim doktorlara, yakın arkadaşlarıma deli divane gibi aşkımı söylüyor sonra da söylediğim için kendimi suçluyordum ve şimdilerdede suçluyorum. Baktığım herşeyde duyduğum herşeyin yolu ona çıkıyor ve bu akşam SİZE BU DERDİMİ AÇMAYA KARAR VERDİM. Bu mailimi okuyan okuycularınızın da bunu öğrenmesinden çekinmiyorum. ALLAH CÜMLE MÜSLÜMANLARIN VE ONLARIN MEKANINI CENNET EYLESİN. ONLARA OLAN SEVGİMİ HERKESTEN SAKLAMAK İSTEMİŞTİM AMA OLMADI, ŞİMDİ ONLARIN AZİZ RUHLARINDAN ÖZÜR DİLİYORUM.

    BİR DAHA BİR SEVENİ OLANA AŞIK OLMAK İSTEMİYORUM. 45 yaşına geldim ama nasıl, onu bir ALLAH BİLİR BİR DE BEN.

   SİZCE BEN NEREDE HATA YAPTIM? CEVABINIZI SABIRLA BEKLİYORUM.  

                                                                        Hürmetlerimle.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :