Sayın “Dorya”,

16.6.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, neden hep en iyi olmak istiyorsun? Neden hep en uçlarda dolaşıyorsun? Allah aşkına ne olur biraz mütevazı ol. Şu en iyi olmaktan vazgeç. Benim annem de öğretmendi. Sabah gider akşam gelirdi. Ama yeryüzünde çok az insan benim kadar annesini sevebilmiştir. Annemle aramızdaki ana-oğul ilişkisi herhalde kainatta görülmemiştir.

Değerli yavrum, sen kusura bakma kayınvalideni kıskanıyorsun çocuğuma sahip çıkacak diye. Hep bunun korkusu, telaşı içindesin. Ne olur kendini biraz serbest bırak. Anasını satayım, de. Ne olursa olur. Evet, beni babaannem büyüttü. Ama ben annemi hiç kimsenin sevemeyeceği kadar deliler gibi, çılgınlar gibi sevdim. Ne olur yavrum, şu negatifliklerden kurtul. Biraz rahat ol. Biraz oh be, de. Hayat güzel, insanlar güzel, yaşamak güzel, de.

Bir Ruhi Su vardı, opera sanatkârı. Halk türkülerini en güzel yorumlayan insandı. Onun bir türküsünü hiç unutmam(Niksar’ın Fidanları):

“Ne gelirse Hak’tandır

Şinanay yavrum, şinanay nay”

diye. Lütfen sen de Hak’ka teslim ol. Ne gelirse Hak’tandır, de. Arkasından kendiliğinden bir neşe hali gelecek (Hak’ka teslimiyetten sonra).

Kıymetli yavrum, kayınvalidene çok iyi davran. Ona en büyük sevgiyi, en büyük saygıyı göster. Bu şekilde çocuğun daha iyi yetişmiş olur. Akşamları çocuğunla tatlı, güzel bir dialog kur (annemin yaptığı gibi). Göreceksin o zaman her şey istediğinden güzel olacak.

Haydi yavrum, ne olursun rahat ol. Bırak kendini. Oh be, de ve Niksar’ın fidanlarını söyle.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :