Çok kıymetli Büyüğüm;

Ne zaman içimde bir sıkıntı yaşasam  hemen size koşuyorum. Çünkü gerçekten sizin bakış açınızla aydınlanıyorum.Daha da anlam kazanıyor çoğu şey. Yine şu anda işimin arasında size bir sıkıntımı anlatmak istiyorum. Efendim; bir kamu kurumunda çalışıyorum. Çalıştığım departmanda çok hızlı dosya hazırlayan ve bu yönüyle de takdir edilen bir arkadaşımız var. Sürekli methedilen bir arkadaş.Herkes onu sever. Ben de severim.

Efendim benim sıkıntı yaşadığım nokta ise, bu kişinin  takip edilmesi gereken rutin bir iş olduğunda mesela daha önce sadece bir defa bakmış olduğu bir işi yapmaktan kaçınması ve benim bu durumu dobraca söylediğim anda da ünvan almış kişilerin hemen bana karşı o kişiyi savunmaya geçmesi haksızlık geliyor Efendim. Ben asla şu kişi haklı bu kişi haklı amacında değilim. Evet şu dünyada ne haksızlıklar ne fesatlıklar dönüyor. İsterlerse bütün dünya o kişinin olsun. Ancak Efendim yani nasıl anlatayım gözlerim buğulanıyor, sinirleniveriyorum. Kendime ediyorum. Ben o kadar hızlı değilsem rutin işler bana mı yığılmaya çalışılmalı, neden biraz da bizim güzel temiz ve aynı zamanda hızlı dosya hazırlamamıza imkan verilmiyor? Başkalarının onu tutmasına sinirlendim ve tartışmayı uzattım. İki dakika önce sıra bende değil diye kendini savunan kişi, başkasının onu savunduğunu görünce rahatladı ve hemen tamam sen bakma ben her zaman bakarım diye milletin içinde göz boyamaya çalıştı.

Yani Efendim bazen bu mesleğin bana göre olmadığını ve herşeyi bırakmam gerektiğini kısacası bu insanlardan kaçmayı düşünüyorum. Çok hassasım ve bazı şeyleri kaldıramıyorum. Elimden geldiğince kitaplarınızı okumaya çalışıyorum. Konferanslarınıza da geldim. Allah sizden razı olsun. İyiki varsınız Efendim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :