Çiçekler kadar güzel gönlünüze merhaba...

Bir nehir gibi akıp, ve her bir damlasıyla yürekleri ferahlatan yürek sesinizi uzun süredir okumaktayım...Allah!ım sizi ve sevdiklerinizi ebedi saadete erenlerden eylesin dilerim... İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır..buyurmakta HAK Peygamberimiz..sav... Size ne güzel bir görev verilmiş...Kaç insana nasip olur ki, gönüllere sevgi sunabilmek, SEVGİYLE sarabilmek... Rabbim size HOŞ bir gönüll lutfetmiş, gelen geçen nasiplenmekte, bu güzellikten... hamdolsun AlemlerinRabbine...

İman nimetinden sonra, en güzel nimetin Allah c.c için DOSTluk olduğunu, Allah'ın muhabbetini gönlü sevgiyle yapılabilecek bir gönülle olduğunu düşünmekteyim... Rabbim güzell bir gönlü sevdirip, bana dost eylediği için, bir çocuk yüreği gibi sevinçli yüreğimi sizle paylaşmak istedim... O size çok benziyor... Duymak istediklerinizi değil, OLması gerekenleri söylüyor...Hani yolda giderken dalarsınız, karşıdan gelen arabayı görmezsinizde, biri sizi tutar çeker kolunuzdan, kendinize gelirsiniz ya...işte öyle bir eldir dost eli...dost yüreği... Bir kez dokunmuşsa yüreğinize, hep özlersiniz. Ne varki bunda diyenler olur belki...Şu var ki, ahir zamanda sadece sizi Allah için seven, menfaat duygularından uzak insanları BULmak kolay değil...Takliten olan çoktur belki ama iş SAHİsini yaşamak... Bu pencereden bakınca, güzel insanların dostluğu, sevgisi, duası YARADANın bir hediyesi..emaneti..Nasıl değerli olmasın ki.. Gönlümce çok değerli.. DOST olmak... helede YARADAN içinse bu BİR İNCİ... YÜCE RABBİM, kıymetini bilenlerden eylesin beni... Zerrece üzecek sözden ve davranıştan muhafaza eylesin yüreğimi, dilimi...Hani değerli olan şeyleri kaybetmekten korkar ya insan, hislerim işte öyle gibi... Ben nefsimi temize çıkaramam. Çünkü gerçekten nefis, -Rabbimin kendisini esirgediği dışında- var gücüyle kötülüğü emredendir. ... buyruluyor ya..Yusuf suresinde... Herşeye gücü yetene sığınıyorum...HALİMi güzelliğe çevirsin sabit kılsın gönlümün dileği... Birkaç gün önce rüyamda Allah Dostu, Münir Derman (k.s) muhterem annelerini ziyarete gitmişiz, gönlüme dost olan canla... Mübareğin annesi, coşkun, berrak bir nehrin içinde oturmuş şöyle diyordu... Gidin söyleyin, bizi zahiri sananlar, bizi anlamayanlar bize gelmesin.. Ve devam ediyor... Münir yanıma geldiği zaman, ben yerimde rahat mıyım değil miyim kontrol ederdi, eğer rahat olmadığımı hissederse oturmaz, ayakta beklerdi...Öylesi hürmetliydi... Canım bildiğim dostumu görüyor ve onada soruyorum sana ne dedi diye.. Aynı sözleri ondanda duyuyorum...Bizi anlamayan bize gelmesin..gidin söyleyin... Allahın RAHMET'i onların üzerine olsun... Ve sevgili gönül insanı Sabri bey, sabah olduğunda, bakıyorum ki, dost gönüllü dediğim güzel insan, neden insanların söyledikleri gibi yaşamadığını ve bunu anlayamadığını anlatan bir yazı yazmış.. Bunun içinde derin hikmetler olduğunu hissetmekteyim...

HAKkıyla ANlamayı GÜZEL ALLAHım yaşatsın dilerim... Kıymetli zamanınızı daha fazla almamak için, sözü burada noktalamak istiyorum.. GÖNLÜNÜZ NUR OLSUN DİLERİM... SİZİN GİBİ GÜZELL İNSANLARI GÖRMEKTEN, DİNLEMEKTEN DUYDUĞUMUZ HUZUR İÇİN RABBİMİZE ŞÜKREDERİM... Çünkü biliyorum ki, ''O'' DUYurmasa, biçare gönüller DUYamazdı...SONSUZ MİNNET ONA... Ebedi sevgiyle kalın...