İyi akşamlar Sabri amcacım;

Sizi çok özledim. Çabucak gidiverdiniz İstanbul'dan! Ama ne yapalım bir bildiğiniz var herhalde; bunda da bir hayır var demek ki!

Biraz önce Özden Hanım'ın yazdığı yazıdan çok etkilendim. Birlikte çalıştığı Emrah isimli çocuğun hayat karşısındaki mücadelesine, azmine, çalışkanlığına hayran kaldım; takdir etmemek mümkün değil; okurken o kadar etkilendim ki gözlerim dolu dolu oldu. Allah başarılarının devamını nasip etsin; Allah onu yolundan ayırmasın.

Size dün sabah hissettiğim bazı duyguları anlatmak istedim bu akşam. Ben sabahları yedi civarı çıkıyorum evden. Çıktığımda etrafta kuş sesleri oluyor oldukça fazla! Servis bekleyeceğim yere çok yakın bir park var, biraz erken evden çıkıp o parkta yürüyorum; her sabah aynı insanlarla günaydınlaşıyoruz parkta. O kadar güzel bir park ki! Uykumdan feragat edip biraz erken gidip o parkın havasını almak güne çok güzel başlamama vesile oluyor. Ufak ama çok güzel düzenlenmiş bir park. Parkın içinde; yemyeşil ve kocaman ağaçların altında parkı çevreleyen bir yürüyüş parkuru, spor aletleri, içindeki bankların bazılarının üzerlerine çeşitli şekillerde yerleştirilmiş değişik heykeller ve de bir çay bahçesi var. Parkın yürüyüş parkurunda yürürken kuşlar nasıl ama nasıl ötüyorlar duymanızı isterdim Sabri amca; artık ne diyorlarsa sanki birbirleriyle konuşup duruyorlar durmaksızın. Sesleri insanın içine okadar güzel bir huzur ve mutluluk veriyor ki! Parkın içindeki çimenlere oturmuş her sabah gördüğüm iki tane köpek ve birkaç etrafta dolaşan kedi var. Köpeklerle de kedilerle de hep yürürken günaydınlaşıyorum; köpeklerden bir tanesi o kadar güzel ve asil duruyor ki; günaydın dediğim zaman hemen bana çimenlerin üzerinde oturduğu yerden kuyruk sallıyor sanki dediğimi anlıyormuşcasına! Parktaki bankların bazılarına ve etrafa yerleştirilmiş heykeller de çok dikkatimi çekiyor. Heykellerden biri bankın üzerinde yanyana oturan ve aynı yöne doğru bakan genç bir kadın ve erkek; çok etkileyici bakıyorlar aynı yöne doğru. Bana çok iyi anlaşan; sanki aynı karakter ve ruh yapısına sahip bir çifti çağrıştırıyor onlara baktığımda. Aynı yöne doğru bakışları beni etkiliyor. Diğer beni etkilen heykel, yaşlı bir kadın heykeli; o da sanki yorulmuş da bir banka oturmuş yaşlı ve düşünceli bir kadın gibi aynı! Sanki hayatta öyle çok şey yaşamış ki yüzündeki ifadede o yaşadıklarının izleri var, çok düşünceli görünüyor ama çok da mutlu ve huzurlu bir yaşlı yüz! Diğer hoşuma giden heykelde de yine genç bir erkek ve genç bir kadın oturuyor bir ağacın altında, ellerinde bebekleri ve kadın da erkek de ikisininin kucağında yatan bebeklerine öyle güzel, öyle sevgiyle, öyle gülümseyerek, öyle sıcak ve sevgi dolu bakıyorlar ki bebek nasıl gülüyor! Çok mutlu, huzurlu, güzel bir aileyi simgeliyor sanki o heykel de! İşte bu heykelleri, yürüyen insanları ve etrafı inceleye inceleye yürüyorum parkın içinde!

Dün sabah tam parktan çıkarken bir tane kedi gördüm, nasıl güzel oturuyordu; ben yanından geçerken bana baktı, ben de ona "günaydın canım" dedim gülümseyerek; sonra birden o güzel oturuş pozisyonunu şöyle bir gerinerek bozdu ve sanki ona gülümsediğimi ve günaydın dediğimi anladı ve benimle birlikte yürümeye başladı, sonra baktım benimle gelecek, "hadi, sen kal burda, otur yine oraya, ben işe gidiyorum, gelme benimle" dedim, resmen anladı Sabri amca ona gelme dediğimi, üzüldü sanki ve birden durdu orda ve yine o güzel oturuş pozisyonunu aldı, baktı arkamdan ben uzaklaşırken, ben de ona baktım servisin olduğu yere doğru yürürken, çok etkilendim gelme dediğim anda birden duruvermesine, gözlerim hafifçe doldu ve sonra içimde pek çok güzel ve değişik duygularla işe gideceğim servisime bindim. İşte böyle Sabri amcacım. İçimden size yazı yazmak geldi bu akşam ve yazmaya başlayınca da elim bunları yazdı.

Sizi özledim; gerçi her an sizinleyim ama insanın içinde özlem oluyor. Özlem oldukça da insanın içinde daha büyük, daha büyük, çok büyük bir sevgi oluşuyor özlem duyduğuna karşı. Allah sağlığınızı, sizi korusun.

İstanbul'un bu hafif esintili akşamından size sevgi ve saygıların en içten gelenini yolluyor, ellerinizden öpüyorum. Allah'a emanet olun.